[ویکی فقه] حلبی، نورالدین، علی بن ابراهیم، مورخ، ادیب، فقیه و عالم علوم عقلی و نقلی و خصوصاً حدیث و تفسیر و تصوف در سده یازدهم می باشد.
به گفته محبی، وی به نورالدین بن برهان الدین حلبی قاهری شافعی معروف بود، اما مدرس تبریزی لقب وی و پدرش را برهان الدین ذکرکرده است، محبی در خلاصة الاثر از وی با القابی چون امام کبیر، اجلّ اَعلامِ مشایخ، علامه زمان، دریای بی کرانه و علامه جلیل القدر یاد کرده است.
به گفته محبی، وی به نورالدین بن برهان الدین حلبی قاهری شافعی معروف بود، اما مدرس تبریزی لقب وی و پدرش را برهان الدین ذکرکرده است، محبی در خلاصة الاثر از وی با القابی چون امام کبیر، اجلّ اَعلامِ مشایخ، علامه زمان، دریای بی کرانه و علامه جلیل القدر یاد کرده است.