نور، مُعاویه محمّد (۱۹۰۹ـ۱۹۴۱)
محقق، داستان نویس و منتقد ادبی سودانی. در خارطوم، قاهره و بیروت درس خواند. سپس در قاهره به روزنامه نگاری پرداخت، و دبیر ادبی روزنامۀ مصر شد و با بزرگانی چون عباس محمود العقّاد روابط محکم برقرار کرد. در نقد ادبیات عربی، معیارهای غربی را به کار بست و خواستار کشف عرصه های جدید، مانند کمدی در ادبیات عرب شد. به دیگر زمینه های فرهنگی، مانند موسیقی، نقاشی و فلسفۀ اسلامی و غربی سخت دلبستگی داشت. داستان های کوتاهش را در قالب واقع گرایی سوسیالیستی نوشته است. از نخستین نویسندگان سودانی بود که از تکنیک تحلیل روان شناختی در قصه نویسی استفاده کرد. در ۱۹۳۵، به سبب افسردگی و کار طاقت فرسا روانی شد و تا زمان مرگ درمان نشد. مجموعۀ آثارش در خارطوم چاپ و منتشر شد (۱۹۷۰).
محقق، داستان نویس و منتقد ادبی سودانی. در خارطوم، قاهره و بیروت درس خواند. سپس در قاهره به روزنامه نگاری پرداخت، و دبیر ادبی روزنامۀ مصر شد و با بزرگانی چون عباس محمود العقّاد روابط محکم برقرار کرد. در نقد ادبیات عربی، معیارهای غربی را به کار بست و خواستار کشف عرصه های جدید، مانند کمدی در ادبیات عرب شد. به دیگر زمینه های فرهنگی، مانند موسیقی، نقاشی و فلسفۀ اسلامی و غربی سخت دلبستگی داشت. داستان های کوتاهش را در قالب واقع گرایی سوسیالیستی نوشته است. از نخستین نویسندگان سودانی بود که از تکنیک تحلیل روان شناختی در قصه نویسی استفاده کرد. در ۱۹۳۵، به سبب افسردگی و کار طاقت فرسا روانی شد و تا زمان مرگ درمان نشد. مجموعۀ آثارش در خارطوم چاپ و منتشر شد (۱۹۷۰).
wikijoo: نور،_معاویه_محمد_(۱۹۰۹ـ۱۹۴۱)