نور، شهرستان
خانه نیما یوشیج در روستای بلده، شهرستان نور
خانه نیما یوشیج در روستای بلده، شهرستان نور
شهرستان نسبتاً وسیعی در مرکز استان مازندران، مشتمل بر بخش مرکزی و بخش های چمستان و بلده، با مرکزیت اداری شهر نور. از شمال به دریای خزر، از شمال شرقی به شهرستان محمودآباد, از شرق و جنوب به شهرستان آمل و استان تهران (شهرستان های شمیرانات و کرج)، و از غرب به شهرستان های چالوس و نوشهر محدود است. به غیر از دشت ساحلی نسبتاً پهناوری که نواحی شمالی آن را تشکیل داده است، بقیۀ اراضی این شهرستان، به ویژه بخش های جنوبی، کوهستانی و متشکل از کوه هایی مرتفع است؛ از آن جمله: آزادکوه (۴,۳۵۵ متر)، خرسرک، رستم چال، اولِج، گرگ، ماه، ایوار، سیاه سنگ، و تتارستاق که ارتفاع همگی آن ها بالاتر از ۳ هزار متر است. رودخانه های هراز، گلندرود، لاویج رود، رستم رود، و شیرین رود آن را مشروب می کنند. اقلیم جلگۀ ساحلی این شهرستان معتدل و مایل به گرم و نیمه مرطوب و اقلیم کوهستان های مرکزی و جنوبی آن معتدلِ مایل به سرد تا سرد، از نظر بارندگی جزو نواحی نیمه مرطوب تا نیمه خشک، و جمعیت آن ۱۰۵,۸۹۴ نفر است (۱۳۸۵). مهم ترین آبادی های آن عبارت اند از چمستان، رئیس کلا، بلده، تاکر، پیل، کجور، و رویان (علمده). راه ساحلی نوشهر به محمودآباد و نور به چمستان و آمل و نیز راه سیاه بیشه به بلده و آمل راه های اصلی آن است و توأم با راه های فرعی و روستایی شبکۀ راه های زمینی این شهرستان را تشکیل می دهند. شهرستان نور، بخشی از رویان قدیم بوده است و فرمانداران کجور آن را اُستَندار (استان دار) می نامیدند. معروف ترین امرای رویان پادوسبانان بوده اند.
خانه نیما یوشیج در روستای بلده، شهرستان نور
خانه نیما یوشیج در روستای بلده، شهرستان نور
شهرستان نسبتاً وسیعی در مرکز استان مازندران، مشتمل بر بخش مرکزی و بخش های چمستان و بلده، با مرکزیت اداری شهر نور. از شمال به دریای خزر، از شمال شرقی به شهرستان محمودآباد, از شرق و جنوب به شهرستان آمل و استان تهران (شهرستان های شمیرانات و کرج)، و از غرب به شهرستان های چالوس و نوشهر محدود است. به غیر از دشت ساحلی نسبتاً پهناوری که نواحی شمالی آن را تشکیل داده است، بقیۀ اراضی این شهرستان، به ویژه بخش های جنوبی، کوهستانی و متشکل از کوه هایی مرتفع است؛ از آن جمله: آزادکوه (۴,۳۵۵ متر)، خرسرک، رستم چال، اولِج، گرگ، ماه، ایوار، سیاه سنگ، و تتارستاق که ارتفاع همگی آن ها بالاتر از ۳ هزار متر است. رودخانه های هراز، گلندرود، لاویج رود، رستم رود، و شیرین رود آن را مشروب می کنند. اقلیم جلگۀ ساحلی این شهرستان معتدل و مایل به گرم و نیمه مرطوب و اقلیم کوهستان های مرکزی و جنوبی آن معتدلِ مایل به سرد تا سرد، از نظر بارندگی جزو نواحی نیمه مرطوب تا نیمه خشک، و جمعیت آن ۱۰۵,۸۹۴ نفر است (۱۳۸۵). مهم ترین آبادی های آن عبارت اند از چمستان، رئیس کلا، بلده، تاکر، پیل، کجور، و رویان (علمده). راه ساحلی نوشهر به محمودآباد و نور به چمستان و آمل و نیز راه سیاه بیشه به بلده و آمل راه های اصلی آن است و توأم با راه های فرعی و روستایی شبکۀ راه های زمینی این شهرستان را تشکیل می دهند. شهرستان نور، بخشی از رویان قدیم بوده است و فرمانداران کجور آن را اُستَندار (استان دار) می نامیدند. معروف ترین امرای رویان پادوسبانان بوده اند.
wikijoo: نور،_شهرستان