نور بصر. [ رِ ب َ ص َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) روشنی چشم. || کنایه از وجود بسیار عزیز که دیدارش روشنی بخش چشم و دل است. یار و فرزند گرامی. نورچشم. نور دیده : رفیق نور بصر خوانَدَم به مهر و به لطف چگونه نور بصر خوانَدَم که بی بصرم ؟سنائی.
