نور اور

لغت نامه دهخدا

( نورآور ) نورآور. [ ن َ / نُو آ وَ ]( اِ ) ظرفی باشد از برنج که آن را مانند دبه روغن سازند. ( آنندراج ) ( برهان قاطع ). ظرفی مانند دبه که ازبرنج سازند. ( از رشیدی ). و رجوع به جهانگیری شود.

فرهنگ فارسی

( نور آور ) ( اسم ) ظرفی باشد برنجین که آنرا مانند دبه روغن سازند.

پیشنهاد کاربران

بپرس