نور الهی ؛ 1 - نزد حکما، ذات حق تعالی. ( فرهنگ علوم عقلی از مصنفات باباافضل ) . 2 - نزد صوفیان ، روشنائی غیبی که از جانب حق تعالی به سوی خلق افاضه شود. ( فرهنگ فارسی معین ) . پرتو ایزدی. فروغ ایزدی :
نور الهی ز ملاهی مخواه
حکم اوامر ز نواهی مخواه.
خواجو.
نور الهی ز ملاهی مخواه
حکم اوامر ز نواهی مخواه.
خواجو.