[ویکی نور] نور الابصار فی مناقب آل بیت النبی المختار (صلی الله علیه و آله و سلم). کتاب نور الابصار فی مناقب آل بیت النبی المختار نوشته مؤمن شبلنجی یکی از علمای اهل سنت در قرن سیزدهم هجری است.
وی در مقدمه کتاب انگیزه تألیف آن را چنین بیان می کند که درد چشمی پیدا کردم و به سیده نفیسه توسل جستم و نذر کردم اگر شفا یافتم کلماتی از بزرگان را در باره مناقب اهل بیت پیامبر(ص) جمع آوری نمایم. مدتی نگذشت که شفا حاصل شد و تصمیم گرفتم به وعده ام وفا کنم هر چند خود را اهل این کار نمی دانستم و بضاعتی نداشتم.
شبلنجی در ادامه مقدمه می گوید کتاب نور الابصار را بر چهار باب و یک خاتمه تنظیم کردم. باب اول در سیره پیامبر(ص) و خلفای اربعه، باب دوم ذکر حسنین و باقی ائمه اثنا عشر، باب سوم در باره گروهی از ذریه پیامبر(ص) که در مصر مزار و مسجدی به نام آنها وجود دارد و باب چهارم در باره ائمه چهار گانه مذاهب. خاتمه هم در باره چهار نفر از اقطاب.
منظور مؤلف از این چهار قطب که در خاتمه کوتاه آخر کتاب در باره آنان سخن گفته عبارتند از احمد رفاعی، عبد القادر جیلی، احمد بدوی و ابراهیم دسوقی که هر چهار نفر از سادات حسینی و حسنی قرن ششم و هفتم بوده اند و از بزرگان مذهب شافعی و صوفیه به شمار می روند.
مؤلف در باب نخست کتاب اجمالی از زندگی و سخنان پیامبر(ص) را آورده و هنگام ذکر احادیث آن حضرت با رموزی به منابع خود اشاره می کند. سپس به شرح حال بستگان پیامبر(ص) می پردازد. در ادامه این باب شرح مختصری از احوال سه خلیفه نخست و شرح مفصل تری از مناقب، کلمات و دوران خلافت امیر مؤمنان علیه السلام آورده است. باب دوم به اخبار ائمه شیعه از حسن بن علی علیهما السلام تا امام دوازدهم اختصاص دارد و مؤلف همانند دیگر سنیان دوازده امامی به شرح زندگانی و فضایل این یازده امام می پردازد. در باب سوم کتاب به افرادی چون سکینه دختر امام حسین علیه السلام، رقیه دختر علی علیه السلام، حضرت زینب علیها السلام، فاطمه بنت الحسین (ع)، عایشه دختر امام صادق(ع)، سیده نفیسه از نوادگان امام مجتبی، فاطمه دختر امام رضا علیه السلام و دیگرانی که در مصر مزارهایی منسوب به آنان وجود دارد پرداخته شده است. باب چهارم کتاب در باره چهار پیشوای فقهی اهل سنت است.
شبلنجی در قسمت مناقب ائمه اهل البیت که بخش اصلی و حجم بیشتر کتاب را در برگرفته است، بیشتر مطالب را به صورت پیوسته و بدون ذکر منبع و سند آورده است. گاهی هم از منابع خود یاد کرده و راوی اصلی خبر را نام می برد. مؤلف در ابتدای فصول کتاب گاه با عباراتی چون: «ذَکَ ََر جماعة من اهل السیر» آغاز کرده و گاه بدون مقدمه به بیان مطالب می پردازد. در مجموع مطالب خود را از دیگران نقل کرده است کسانی چون ابن صباغ مالکی، ابن خشاب، ابو نعیم، ابن جوزی و... به نظر می رسد بخشی از مطالب این کتاب نیز از شیعیانی است که در باره زندگی دوازده امام تألیفاتی داشته اند.
وی در مقدمه کتاب انگیزه تألیف آن را چنین بیان می کند که درد چشمی پیدا کردم و به سیده نفیسه توسل جستم و نذر کردم اگر شفا یافتم کلماتی از بزرگان را در باره مناقب اهل بیت پیامبر(ص) جمع آوری نمایم. مدتی نگذشت که شفا حاصل شد و تصمیم گرفتم به وعده ام وفا کنم هر چند خود را اهل این کار نمی دانستم و بضاعتی نداشتم.
شبلنجی در ادامه مقدمه می گوید کتاب نور الابصار را بر چهار باب و یک خاتمه تنظیم کردم. باب اول در سیره پیامبر(ص) و خلفای اربعه، باب دوم ذکر حسنین و باقی ائمه اثنا عشر، باب سوم در باره گروهی از ذریه پیامبر(ص) که در مصر مزار و مسجدی به نام آنها وجود دارد و باب چهارم در باره ائمه چهار گانه مذاهب. خاتمه هم در باره چهار نفر از اقطاب.
منظور مؤلف از این چهار قطب که در خاتمه کوتاه آخر کتاب در باره آنان سخن گفته عبارتند از احمد رفاعی، عبد القادر جیلی، احمد بدوی و ابراهیم دسوقی که هر چهار نفر از سادات حسینی و حسنی قرن ششم و هفتم بوده اند و از بزرگان مذهب شافعی و صوفیه به شمار می روند.
مؤلف در باب نخست کتاب اجمالی از زندگی و سخنان پیامبر(ص) را آورده و هنگام ذکر احادیث آن حضرت با رموزی به منابع خود اشاره می کند. سپس به شرح حال بستگان پیامبر(ص) می پردازد. در ادامه این باب شرح مختصری از احوال سه خلیفه نخست و شرح مفصل تری از مناقب، کلمات و دوران خلافت امیر مؤمنان علیه السلام آورده است. باب دوم به اخبار ائمه شیعه از حسن بن علی علیهما السلام تا امام دوازدهم اختصاص دارد و مؤلف همانند دیگر سنیان دوازده امامی به شرح زندگانی و فضایل این یازده امام می پردازد. در باب سوم کتاب به افرادی چون سکینه دختر امام حسین علیه السلام، رقیه دختر علی علیه السلام، حضرت زینب علیها السلام، فاطمه بنت الحسین (ع)، عایشه دختر امام صادق(ع)، سیده نفیسه از نوادگان امام مجتبی، فاطمه دختر امام رضا علیه السلام و دیگرانی که در مصر مزارهایی منسوب به آنان وجود دارد پرداخته شده است. باب چهارم کتاب در باره چهار پیشوای فقهی اهل سنت است.
شبلنجی در قسمت مناقب ائمه اهل البیت که بخش اصلی و حجم بیشتر کتاب را در برگرفته است، بیشتر مطالب را به صورت پیوسته و بدون ذکر منبع و سند آورده است. گاهی هم از منابع خود یاد کرده و راوی اصلی خبر را نام می برد. مؤلف در ابتدای فصول کتاب گاه با عباراتی چون: «ذَکَ ََر جماعة من اهل السیر» آغاز کرده و گاه بدون مقدمه به بیان مطالب می پردازد. در مجموع مطالب خود را از دیگران نقل کرده است کسانی چون ابن صباغ مالکی، ابن خشاب، ابو نعیم، ابن جوزی و... به نظر می رسد بخشی از مطالب این کتاب نیز از شیعیانی است که در باره زندگی دوازده امام تألیفاتی داشته اند.
[ویکی شیعه] نور الابصار فی مناقب آل بیت النبی المختار (کتاب). نورُ ألأبْصار فی مَناقِبِ آلِ بَیْتِ ألنّبیّ ألمُخْتار(ص) نوشته مؤمن بن حسن شبلنجی شافعی، از علمای اهل سنت در قرن ۱۳ قمری است. این کتاب در بیان سیره چهارده معصوم(ع) نگاشته شده است. مؤلف در این کتاب به مناقب برخی از سادات و امامان مذاهب اربعه اهل سنت نیز پرداخته است.
مؤمن بن حسن شبلنجی شافعی منسوب به شبلنجا روستایی در مصر است. وی حدود سال ۱۲۵۰ متولد شد و پس از آموزش قرآن نزد پدرش به الازهر رفت و نزد عالمان وقت مشغول تحصیل شد. شبلنجی از دانشمندان به نام اهل سنت در اوایل قرن چهاردهم هجری است.
وی در مقدمه کتاب، انگیزه تألیف آن را بیماری درد چشمی بیان می کند که به خاطر آن سیده نفیسه توسل جسته و نذر می کند اگر شفا یافت، کلماتی را از بزرگان درباره مناقب اهل بیت پیامبر(ص) جمع آوری نماید. وی می نویسد مدتی نگذشت که شفا حاصل شد و تصمیم گرفتم به وعده ام وفا کنم؛ هر چند خود را اهل این کار نمی دانستم و بضاعتی نداشتم.
مؤمن بن حسن شبلنجی شافعی منسوب به شبلنجا روستایی در مصر است. وی حدود سال ۱۲۵۰ متولد شد و پس از آموزش قرآن نزد پدرش به الازهر رفت و نزد عالمان وقت مشغول تحصیل شد. شبلنجی از دانشمندان به نام اهل سنت در اوایل قرن چهاردهم هجری است.
وی در مقدمه کتاب، انگیزه تألیف آن را بیماری درد چشمی بیان می کند که به خاطر آن سیده نفیسه توسل جسته و نذر می کند اگر شفا یافت، کلماتی را از بزرگان درباره مناقب اهل بیت پیامبر(ص) جمع آوری نماید. وی می نویسد مدتی نگذشت که شفا حاصل شد و تصمیم گرفتم به وعده ام وفا کنم؛ هر چند خود را اهل این کار نمی دانستم و بضاعتی نداشتم.