نوذر آزادی با نام اصلی نوذر فیروز ( ۲۹ بهمن ۱۳۱۷ – ۹ اسفند ۱۳۹۹ ) کارگردان نمایش و هنرپیشه اهل ایران بود.
نوذر آزادی در سال ۱۳۱۷ در کرمانشاه زاده شد. خانواده مادری او از قوم لک و ایل کاکاوند کرمانشاه بودند. نوذر فیروز، برای نام هنری خود از نام خانوادگی مادرش «آزادی» استفاده می کرد. پدرش ارتشی و اهل اراک بود و در کرمانشاه مأموریت داشت. نوذر آزادی تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در دبستان و دبیرستان کزازی که از مدارس سرشناس کرمانشاه بود به پایان رساند. وی دانش آموخته رشته تئاتر از دانشکده هنرهای دراماتیک بود.
... [مشاهده متن کامل]
نوذر آزادی مدتی به عنوان گوینده و نویسنده در رادیو کرمانشاه کار می کرد و در آنجا با پروین دولتشاهی آشنا شد که این آشنایی به ازدواج آنها انجامید.
نوذر آزادی پس از پایان تحصیلات دبیرستان در بانک ملی ایران در کرمانشاه آغاز به کار کرد. او کار در بانک ملی را در کنار کار هنری، ادامه می داد. او در تهران معاون شعبه های بانک ملی در بلوار الیزابت ( بلوار کشاورز کنونی ) و خیابان تخت جمشید ( خیابان طالقانی کنونی ) بود و در میانه دهه ۱۳۵۰ مدیر اداره تبلیغات بانک ملی بود. نوذر آزادی در سال ۱۳۵۹ از بانک ملی بازنشسته شد و به آلمان کوچ کرد.
نوذر آزادی طی فعالیت های خود در تلویزیون ملی ایران اجرای برنامه هایی نظیر کنسرت خوانندگان مطرح آن روزگار را عهده دار بود.
نوذر آزادی، حرفه بازیگری را از ۱۴ سالگی و نمایش در تئاتر کرمانشاه آغاز کرد و از تابستان سال ۱۳۳۷ هم زمان در تهران نیز با گروه آناهیتا زیر نظر مصطفی اسکویی بازیگری را ادامه داد.
نوذر آزادی و پروین دولتشاهی پس از ازدواج، به تهران کوچ کردند. نخستین کار حرفه ای نوذر آزادی در تهران، بازی در دو نمایش رادیویی به کارگردانی بیژن مفید، و نمایش تلویزیونی ایستگاه به نویسندگی و کارگردانی سعید سلطانپور بود. از جمله کارهای شاخص او در تهران و کرمانشاه بازی در نمایش هایی چون سرایدار، هرکول و طویله اوجیاس ( ۱۳۴۷ به کارگردانی حمید سمندریان ) ، امشب از خود می سازیم، ایستگاه، دون ژوان در جهنم به کارگردانی ابراهیم گلستان و اورگاست به کارگردانی پیتر بروک، بازجویی، فال گوش، پوشاندن آن ها که برهنه اند، بیرون جلوی در، کارمندان روزجمعه، کتک خورده و راضی، شش شخصیت درجستجوی نویسنده، کلاهی پراز باران، ویولن ساز کره مونا، مستنطق، کارگردانی نمایش رضا بیک ایمانوردی نوشتهٔ ابراهیم مکی و چند نمایش دیگر است.
نوذر آزادی در سال ۱۳۱۷ در کرمانشاه زاده شد. خانواده مادری او از قوم لک و ایل کاکاوند کرمانشاه بودند. نوذر فیروز، برای نام هنری خود از نام خانوادگی مادرش «آزادی» استفاده می کرد. پدرش ارتشی و اهل اراک بود و در کرمانشاه مأموریت داشت. نوذر آزادی تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در دبستان و دبیرستان کزازی که از مدارس سرشناس کرمانشاه بود به پایان رساند. وی دانش آموخته رشته تئاتر از دانشکده هنرهای دراماتیک بود.
... [مشاهده متن کامل]
نوذر آزادی مدتی به عنوان گوینده و نویسنده در رادیو کرمانشاه کار می کرد و در آنجا با پروین دولتشاهی آشنا شد که این آشنایی به ازدواج آنها انجامید.
نوذر آزادی پس از پایان تحصیلات دبیرستان در بانک ملی ایران در کرمانشاه آغاز به کار کرد. او کار در بانک ملی را در کنار کار هنری، ادامه می داد. او در تهران معاون شعبه های بانک ملی در بلوار الیزابت ( بلوار کشاورز کنونی ) و خیابان تخت جمشید ( خیابان طالقانی کنونی ) بود و در میانه دهه ۱۳۵۰ مدیر اداره تبلیغات بانک ملی بود. نوذر آزادی در سال ۱۳۵۹ از بانک ملی بازنشسته شد و به آلمان کوچ کرد.
نوذر آزادی طی فعالیت های خود در تلویزیون ملی ایران اجرای برنامه هایی نظیر کنسرت خوانندگان مطرح آن روزگار را عهده دار بود.
نوذر آزادی، حرفه بازیگری را از ۱۴ سالگی و نمایش در تئاتر کرمانشاه آغاز کرد و از تابستان سال ۱۳۳۷ هم زمان در تهران نیز با گروه آناهیتا زیر نظر مصطفی اسکویی بازیگری را ادامه داد.
نوذر آزادی و پروین دولتشاهی پس از ازدواج، به تهران کوچ کردند. نخستین کار حرفه ای نوذر آزادی در تهران، بازی در دو نمایش رادیویی به کارگردانی بیژن مفید، و نمایش تلویزیونی ایستگاه به نویسندگی و کارگردانی سعید سلطانپور بود. از جمله کارهای شاخص او در تهران و کرمانشاه بازی در نمایش هایی چون سرایدار، هرکول و طویله اوجیاس ( ۱۳۴۷ به کارگردانی حمید سمندریان ) ، امشب از خود می سازیم، ایستگاه، دون ژوان در جهنم به کارگردانی ابراهیم گلستان و اورگاست به کارگردانی پیتر بروک، بازجویی، فال گوش، پوشاندن آن ها که برهنه اند، بیرون جلوی در، کارمندان روزجمعه، کتک خورده و راضی، شش شخصیت درجستجوی نویسنده، کلاهی پراز باران، ویولن ساز کره مونا، مستنطق، کارگردانی نمایش رضا بیک ایمانوردی نوشتهٔ ابراهیم مکی و چند نمایش دیگر است.
