نودندان. [ ن َ / نُو دَ ] ( ص مرکب ) طفلی که دندان نو برآورده باشد. ( آنندراج ). کودکی که به تازگی دندانهای پیشین وی درآمده باشد. ( ناظم الاطباء ). کنایه از خردسال و اندک سال : با زباندانی پیر خردش عقل کل کودک نودندان است.
طالب ( از آنندراج ).
فرهنگ فارسی
طفلی که دندان نوبر آورده باشد ٠ کودکی که به تازگی دندانهای پیشین وی در آمده باشد ٠ کنایه از خرد سال و اندک سال٠
