نوحه خوان

/nowhexAn/
معنی انگلیسی:
mourner

لغت نامه دهخدا

نوحه خوان. [ ن َ / نُو ح َ/ ح ِ خوا / خا ] ( نف مرکب ) آنکه نوحه خواند. که نوحه گری کند. نوحه گر. || کسی که در ایام سوگواری امامان برای دسته های سینه زن یا زنجیرزن اشعار مصیبت و نوحه و مرثیه را به آهنگی مخصوص می خواند و عزاداران به آهنگ او سینه و زنجیر می زنند. || پامنبری. شاگرد روضه خوان که پیش از استاد به پای منبر ابیاتی در مصائب اهل بیت خواند. روضه خوان که پای منبر ایستد و اشعار مصیبت خواند. ( یادداشت مؤلف ). آنکه مقامش دون آخوند روضه خوان است و در فاصله فرودآمدن آخوندی از منبر و برشدن آخوند دیگر، پای منبر ایستاده یا نشسته نوحه و اشعار مرثیه به آواز خواند.

فرهنگ فارسی

( صفت ) کسی که نوحه خواند.

فرهنگ عمید

کسی که برای گریاندن دیگران اشعار غم انگیز بخواند.

دانشنامه اسلامی

[ویکی اهل البیت] این صفحه مدخلی از کتاب فرهنگ عاشورا است
کسی که در ایام سوگواری امامان برای دسته های سینه زن یا زنجیرزن، اشعار مصیبت و نوحه و مرثیه را با آهنگ مخصوص می خواند و عزاداران به آهنگ او سینه و زنجیر می زنند.
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.
wikiahlb: نوحه_خوان

مترادف ها

weeper (اسم)
عزادار، نوحه خوان، گریه کننده

پیشنهاد کاربران

مرده ستای . [ م ُ دَ / دِ س ِ ] ( نف مرکب ) رثاگر. مرثیه سرا. مرثیه گو. نوحه گر. || در این بیت دشنام گونه ای است موهن :
بدو که گوید از من چنانکه فرمایم
که ای پلید بد بدسگال بد فرمای
به هجو من چه رسیدی و از چه فارغ شد
... [مشاهده متن کامل]

ز گوربان خود ای قلتبان مرده ستای .
سوزنی ( یادداشت مرحوم دهخدا ) .

بپرس