نوح سامانی اول ( ـ۳۴۳ق)
(یا: ابومحمد نوح بن نصر سامانی) ملقب به امیرحمید، چهارمین امیر (حک: ۳۳۱ـ۳۴۳ق) سلسلۀ سامانیان . وی به جای پدرش نصر دوم به امارت نشست و خلیفه متقی برای او عهد امارت فرستاد. نوح برای جلب رضایت اهل تسنن ، پیروان اسماعیلیه را سرکوب کرد و وزارت را به فقیه حنفی ، ابوالفضل سُلَمی مَروَزی معروف به حاکم جلیل ، سپرد و در کارها به رأی او فرمان می راند. اما براثر سوءتدبیر و ناآشنایی حاکم جلیل به سیاست ، خزانه تهی و درباریان و لشکریان ناراضی شدند. وی پس از مدتی، ابوعلی چغانی سپهسالار، خراسان را عزل و ابراهیم سیمجوری را به جای او تعیین کرد. این امر خراسان را دستخوش ناآرامی ساخت و ابوعلی سر به شورش برداشت و بخارا را گرفت و در آن جا نخست ابراهیم سامانی، عموی نوح ، و سپس به ابوجعفر سامانی، برادر نوح، را به امارت برکشید. نوح پس از کوشش بسیار بر او فائق آمد. از سوی دیگر، حاکم جلیل ، احمد بن حَمّویه، از امرای سپاه، را متهم به تحریک لشکریان کرد و امیرنوح را به قتل وی واداشت (۳۳۵ق). درپی آن ، لشکریان که حاکم جلیل را مسبب آشفتگی اوضاع می دانستند، تسلیم وی را از نوح خواستند و او را کشتند. پس از آن امیرنوح مقام سپهسالاری خراسان را به منصور بن قراتکین داد. در ۳۳۶ق محمد بن عبدالرزاق طوسی بر ضد امیر نوح عصیان کرد که منصور بن قراتکین او را شکست داد و سرانجام نوح وی را عفو کرد (۳۳۸ق). سال های بعدی امارت نوح به کشمکش با آل بویه گذشت و منصور بن قراتکین بر ری و اصفهان مسلط شد و تا کرمانشاه پیش رفت . وی در ۳۴۰ق مرد و امیرنوح ، ابوعلی چغانی را بار دیگر به جای او گمارد، اما باز وی را به اتهام سستی در جنگ با رکن الدین دیلمی برکنار کرد و مقامش را به ابوسعید فرغانی داد. امارت نوح آغاز انحطاط سامانیان است.
(یا: ابومحمد نوح بن نصر سامانی) ملقب به امیرحمید، چهارمین امیر (حک: ۳۳۱ـ۳۴۳ق) سلسلۀ سامانیان . وی به جای پدرش نصر دوم به امارت نشست و خلیفه متقی برای او عهد امارت فرستاد. نوح برای جلب رضایت اهل تسنن ، پیروان اسماعیلیه را سرکوب کرد و وزارت را به فقیه حنفی ، ابوالفضل سُلَمی مَروَزی معروف به حاکم جلیل ، سپرد و در کارها به رأی او فرمان می راند. اما براثر سوءتدبیر و ناآشنایی حاکم جلیل به سیاست ، خزانه تهی و درباریان و لشکریان ناراضی شدند. وی پس از مدتی، ابوعلی چغانی سپهسالار، خراسان را عزل و ابراهیم سیمجوری را به جای او تعیین کرد. این امر خراسان را دستخوش ناآرامی ساخت و ابوعلی سر به شورش برداشت و بخارا را گرفت و در آن جا نخست ابراهیم سامانی، عموی نوح ، و سپس به ابوجعفر سامانی، برادر نوح، را به امارت برکشید. نوح پس از کوشش بسیار بر او فائق آمد. از سوی دیگر، حاکم جلیل ، احمد بن حَمّویه، از امرای سپاه، را متهم به تحریک لشکریان کرد و امیرنوح را به قتل وی واداشت (۳۳۵ق). درپی آن ، لشکریان که حاکم جلیل را مسبب آشفتگی اوضاع می دانستند، تسلیم وی را از نوح خواستند و او را کشتند. پس از آن امیرنوح مقام سپهسالاری خراسان را به منصور بن قراتکین داد. در ۳۳۶ق محمد بن عبدالرزاق طوسی بر ضد امیر نوح عصیان کرد که منصور بن قراتکین او را شکست داد و سرانجام نوح وی را عفو کرد (۳۳۸ق). سال های بعدی امارت نوح به کشمکش با آل بویه گذشت و منصور بن قراتکین بر ری و اصفهان مسلط شد و تا کرمانشاه پیش رفت . وی در ۳۴۰ق مرد و امیرنوح ، ابوعلی چغانی را بار دیگر به جای او گمارد، اما باز وی را به اتهام سستی در جنگ با رکن الدین دیلمی برکنار کرد و مقامش را به ابوسعید فرغانی داد. امارت نوح آغاز انحطاط سامانیان است.
wikijoo: نوح_سامانی_اول