امیر سامانی ( ملقب به امیر رضی ) که از ۳۶۵ تا ۳۸۷ ه.ق .سلطنت کرد . وی بعد از وفات پدر بجای او نشست و بتحریک وزیر دانشمند خود ابوالحسن عتبی ابوالحسن سیمجور را از ریاست لشکر خراسان عزل کرد و حسام الدوله ابوالعباس تاش را بر جای وی گماشت . در زمان این پادشاه نفاق سرداران با یکدیگر و عزل و نصب آنها دولت سامانی را ضعیف کرد در اواخر سلطنت او ابوعلی و فائق قصد عزل او و تسخیر بخارا را کردند . امیر سامانی مجبور شد از سبکتکین و پسرش محمود استمداد نماید و بکمک آنها توانست سلطنت خود را ادامه دهد .
