نوبه پاامده

لغت نامه دهخدا

( نوبه پاآمده ) نوبه پاآمده. [ ن َ / نُو ب ِ م َ دَ / دِ ] ( ص مرکب ) نورفتار. نوقدم. طفلی که تازه به رفتار آمده باشد. ( آنندراج ). رجوع به نوپا شود :
جهان سربه سر گشت برهم زده
از این کودک نوبه پاآمده.
وحید ( از آنندراج ).
|| کنایه از مبتدی و کسی که تازه قدم در کاری گذاشته باشد. ( آنندراج ).

فرهنگ فارسی

( نوبه پا آمده ) نو رفتار ٠ نو قدم ٠ طفلی که تازه به رفتار آمده باشد ٠ یا کنایه از : مبتدی و کسی که تازه قدم در کاری گذاشته باشد ٠

پیشنهاد کاربران

بپرس