ز لشکر برِ پهلوان پیشرو
به مژده بیاید همی نوبه نو.
فردوسی.
پدید آمد این گنبد تیزروشگفتی نماینده نوبه نو.
فردوسی.
جهان بُد به آرام زآن شادکام ز یزدان بدو نوبه نو بُد پیام.
فردوسی.
هر کس رهی دگرْت نمودند نوبه نواز یکدگر بتر به سیاهی و مظلمی.
ناصرخسرو.
جهان را نوبه نو چند آزمائی همان است او که دیدستیش صد بار.
ناصرخسرو.
نوبه نو شیفته گردم چو به من نوبه نوپیک خیالش برسد.
خاقانی.
هست این زمین را نوبه نو کاس کریمان آرزویک جرعه کن در کار او آخر چه نقصان آیدت ؟
خاقانی.
اشترانش ز مرز بیگانه می کشیدند نوبه نو دانه.
نظامی.
کجا آن نوبه نو مجلس نهادن بهشت عاشقان را در گشادن.
نظامی.
شهنشه باز فرمودش که چونی که بادت نوبه نو عیشی فزونی.
نظامی.