نوبه ای

لغت نامه دهخدا

نوبه ای. [ن َ / نُو ب َ / ب ِ ] ( ص نسبی ) نوبتی. منسوب به نوبه.رجوع به نوبه شود. || مبتلا به تب نوبه.

فرهنگ فارسی

نوبتی منسوب به نوبه ٠ با مبتلا به تب نوبه ٠

مترادف ها

intermission (اسم)
نوبهای، تنفس باد خور، غیر دائم

intermittent (صفت)
متناوب، نوبتی، نوبهای، قطع کننده، تنفس دار، نوبت دار

alternative (صفت)
دیگر، متناوب، متبادل، تناوبی، نوبتی، نوبهای

malarial (صفت)
نوبهای، وابسته به مالاریا

فارسی به عربی

استراحة , متقطع

پیشنهاد کاربران

بپرس