نوبه اور

لغت نامه دهخدا

( نوبه آور ) نوبه آور. [ ن َ / نُو ب َ / ب ِ وَ ] ( نف مرکب ) تب خیز.تب آور. که تب لرز آرد. که باعث ابتلای به نوبه است.

فرهنگ فارسی

( نوبه آور ) تب خیز . تب آور . که تب لرز آرد . که باعث ابتلای به نوبه است .

پیشنهاد کاربران

بپرس