نوبار

لغت نامه دهخدا

نوبار. [ ن َ / نُو ] ( ص مرکب ) نوبر. درختی که سال اول است که بر آورده. ( یادداشت مؤلف ). درختی که برای نخستین بار به میوه نشسته و میوه آورده است. برنما.

فرهنگ فارسی

نوبر ٠ درختی که سال اول است که بر آورده ٠ درختی که برای نخستین بار به میوه نشسته و میوه آورده است ٠

پیشنهاد کاربران

بپرس