نوای برادوی

نوای برادوی ( به انگلیسی: The Broadway Melody ) فیلمی موزیکال به مدت ۱۰۰ دقیقه به کارگردانی هری بومونت و با بازی چارلز کینگ، بسی لاو و آنیتا پیج محصول سال ۱۹۲۹ کشور ایالات متحده است.
"کویینی" ( آنیتا پیج ) و "هنک" ( بسی لاو ) خواهرانی رقصنده و آوازخوان هستند. آنان به اتفاق دوست رقاص "هنک"، "ادی" ( چارلز کینگ ) ، قصد دارند بخت و اقبال خود را در برادوی بیازمایند. "ادی" دلباخته "کویینی" می شود غافل از اینکه دختر می خواهد با مجذوب ساختن او راه را برای پیشرفت خود و خواهرش هموارتر کند. "هنک" از شیفتگی "ادی" نسبت به "کویینی" با خبر می شود اما بیش از اینکه بتواند موضوع را با آنان در میان بگذارد، "کویینی" شرمگین از برملا شدن رابطه اش با یک تهیه کننده هوس باز بر "ادی"، آنان را ترک می کند. "هنک" به امید اینکه دست کم یک رابطه را نجات بدهد، به دروغ به "ادی" می گوید که علایق او صرفاً وسیله ای برای ورود به صحنه برودوی بوده است. "ادی" متقاعد می شود و سپس در حالی که "کویینی" را در دل بخشیده است، سر در پی او می گذارد.
نوای برادوی نخستین فیلم موزیکال بلند تاریخ سینما، به معنی دقیق کلمه، بود. اما روایتی ساده لوحانه دارد و جنبه بصری آن هم تعریفی ندارد. با این همه اهمیت تاریخی آن انکارناپذیر است. سرآغاز یکی از سرگرم کننده ترین ژانرهای سینمائی و در واقع نخستین فیلم ناطقی بود که پخش گسترده یافت و انبوه مخاطب را جلب کرد ( هر چند پیش از آن فیلم هایی مثل خواننده جاز ( ۱۹۲۷ آلن کراسلند ) و نورهای نیویورک ( ۱۹۲۸ برایان فوی ) ، بر رده آمده بودند ) . فیلم از جهت های مختلف و اساسی الگوی نمونه های فراوان این ژانر در سال های بعد بوده است. چند تا از ترانه هایش جزء ملحقات لاینفک ژانر موزیکال شدند: "تو برای من ساخته شدی"، "نوای برادوی"، "سلام مرا به برودوی برسانید"، بعضی صحنه های نسخه اصلی به شیوه تکنی کالر فیلمبرداری شدند. بازسازی آن با نام دو دختر در برادوی ( ۱۹۴۰ سیلوان سایمن ) ، با همکاری لانا ترنر، اثر به مراتب نازل تری بود.
• برنده جایزه اسکار بهترین فیلم
• نامزد جایزه اسکار بهترین کارگردانی
• نامزد جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن