نواگری

لغت نامه دهخدا

نواگری. [ ن َ گ َ ] ( حامص مرکب ) نغمه سرائی. سرودگویی. نوازندگی. عمل نواگر :
گاه چو حال عاشقان صبح کند ملونی
گه چو حلی دلبران مرغ کند نواگری.
خاقانی.

پیشنهاد کاربران

بپرس