نواموزی


معنی انگلیسی:
novitiate

لغت نامه دهخدا

( نوآموزی ) نوآموزی. [ ن َ / نُو ] ( حامص مرکب ) نوآموز بودن. تازه کاری. مبتدی بودن. ماهر و کامل نبودن :
نالیدن بلبل ز نوآموزی عشق است
هرگز نشنیدیم ز پروانه صدایی.
حزین لاهیجی.
|| آغاز تعلیم :
نخست از من زبان بسته که طفل اندر نوآموزی
چو نایش بی زبان باید نه چون بربط زبان دانش.
خاقانی.

فرهنگ فارسی

( نو آموزی ) بودن . ماهر و کامل نبودن . یا آغاز تعلیم .

مترادف ها

pedagogy (اسم)
تربیت، تعلیم، فن تعلیم، نواموزی، فن اموزش وپرورش کودک، للگی

didactics (اسم)
تعلیم، فن تعلیم، نواموزی

پیشنهاد کاربران

بپرس