( نوآموزی ) نوآموزی. [ ن َ / نُو ] ( حامص مرکب ) نوآموز بودن. تازه کاری. مبتدی بودن. ماهر و کامل نبودن : نالیدن بلبل ز نوآموزی عشق است هرگز نشنیدیم ز پروانه صدایی.حزین لاهیجی. || آغاز تعلیم : نخست از من زبان بسته که طفل اندر نوآموزی چو نایش بی زبان باید نه چون بربط زبان دانش.خاقانی.
pedagogy (اسم)تربیت، تعلیم، فن تعلیم، نواموزی، فن اموزش وپرورش کودک، للگیdidactics (اسم)تعلیم، فن تعلیم، نواموزی