نواقز

لغت نامه دهخدا

نواقز. [ ن َ ق ِ ] ( ع اِ ) نواقز الدابة؛ دست و پای ستور. ( منتهی الارب ). ج ِ ناقزة. نیز رجوع به نوافز شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس