نواسازی

لغت نامه دهخدا

نواسازی. [ ن َ ] ( حامص مرکب ) تغنی. نغمه پردازی. || قول سازی. ترانه سازی. ( یادداشت مؤلف ) :
هر مرغ به دستانی در گلشن شاه آمد
بلبل به نواسازی حافظ به غزل گوئی.
حافظ.

پیشنهاد کاربران

بپرس