نوازش پذیر

لغت نامه دهخدا

نوازش پذیر. [ ن َ زِ پ َ ] ( نف مرکب ) پذیرنده مهربانی و عنایت و محبت. کنایه از زیردست و رعیت و کسی که در پناه تفقد و سرپرستی دیگری قرار دارد. که مورد نواخت و ملاطفت و مهربانی است :
چو گشتند از او آن اسیران او
به شفقت نوازش پذیران او.
نظامی.

فرهنگ فارسی

پذیرند. مهربانی و عنایت و محبت . کنایه از زیر دست و رعیت و کسی که در پناه تفقد و سرپرستی دیگری قرار دارد . که مورد نواخت و ملاطفت و مهربانی است .

پیشنهاد کاربران

بپرس