نوار مغناطیسی یک واسط ضبط مغناطیسی است که از یک نوار فیلم پلاستیکی نازک و بلند پوشش داده شده با مواد مغناطیسی درست شده است. این نوار در آلمان و بر اساس سازوکار ضبط سیم مغناطیسی توسعه پیدا کرده است. از این نوارها برای ضبط صدا استفاده می شد. زمانی که دیسک های گرامافون تنها امکان یکبار ضبط کردند را داشتند، نوارهای مغناطیسی باعث شدند تا بتوان در چند برداشت صدا را ذخیره، تدوین یا ترکیب کرد بدون آنکه از کیفیت به میزان زیادی کاسته شود. آن ها فناوری کلیدی برای توسعهٔ رایانه های اولیه بودند.
امروزه فناوری های دیگری می توانند فعالیت های نوارهای مغناطیسی را انجام دهند و در موارد بسیاری جایگزین آن ها شده اند.
داده ها به صورت رشته های بیتی روی شیارهایی[ ۱] که در سطح نوار وجود دارد. ذخیره می شوند. بیت های یک کاراکتر، روی شیارها و در عرض نوار ضبط می گردند.
از نظر تعداد شیار، دو نوع نوار رایجتر است: نوار ۷ شیاره و نوار ۹ شیاره. یکی از شیارها، به عنوان شیار کنترل پاریتی به کار می رود. در نوار دو نوع بیت پاریتی[ ۲] وجود دارد:
• بیت پاریتی عرضی یا کاراکتری
• بیت پاریتی طولی
بیت پاریتی عرضی برای هر کاراکتر و بیت پاریتی طولی، برای تعدادی کاراکتر مثلاً به ازای یک بلاک ایجاد می شود.
داده های ذخیره شده روی نوار، در سطح فیزیکی، تعدادی رشته بیتی موازی هستند. چنین دیدی از داده ذخیره شده در سیستم فایل مطرح نیست. به بیان دیگر، از نظر سیستم فایل ( که خود سطوحی دارد ) داده ها در قالب تقسیمات خاصی ذخیره می شوند، هریک با ساختار مشخص ( این تقسیمات عبارتند از: فیلد، رکورد، بلاک، تعدادی بلاک با نام مشخص، فایل و گروه فایلها ) . توجه داریم که فیلد می تواند حاوی یک کاراکتر هم باشد.
تعداد بیت های قابل ضبط در هر اینچ نوار را چگالی[ ۳] گویند. چگالی را با واحد بیت در اینچ ( bpi ) بیان می کنند که با توجه به نحوه نشست کاراکترها روی شیارها، همان بایت در اینچ یا کاراکتر در اینچ است. از جمله چگالی رایج، ۸۰۰bpi و ۱۶۰۰bpi است. البته نوار یا چگالی ۳۲۰۰bpi و ۶۲۵۰bpi و بیشتر نیز وجود دارد.
فضایی است بلااستفاده بین دو گروه کاراکتر ضبط شده، کلمه گروه در اینجا هم به رکورد گفته می شود و هم به بلاک. در صورتی که بین هر دو بلاک باشد به آن گپ بین بلاکها[ ۵] و اگر گپ بین دو رکورد باشد. به آن گپ بین رکوردها[ ۶] می گویند. وجود گپ برای متوقف کردن نوار یا حرکت دوباره آن لازم است؛ زیرا برای آنکه نوک خواندن/ نوشتن بتواند داده ای ذخیره شده را حس کند باید که نوار پس از توقف، به سرعتی مطلوب و یکنواخت موسوم به سرعت حس برسد؛ و در اثناء این مدت تکه ای از نوار از زیرنوک R/W می گذرد، ضمن اینکه در اثناء کاهش سرعت حس تا توقف نیز تکه ای از نوار از زیرنوک رد می شود. این دو تکه نوار همان گپ را تشکیل می دهند و چون این قسمت از نوار در حالت توقف - حرکت با سرعت کمتر از سرعت حس طی می شود، نمی توان داده ای را در این قسمت حس کرد و در نتیجه بلااستفاده ( هرز[ ۷] ) است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفامروزه فناوری های دیگری می توانند فعالیت های نوارهای مغناطیسی را انجام دهند و در موارد بسیاری جایگزین آن ها شده اند.
داده ها به صورت رشته های بیتی روی شیارهایی[ ۱] که در سطح نوار وجود دارد. ذخیره می شوند. بیت های یک کاراکتر، روی شیارها و در عرض نوار ضبط می گردند.
از نظر تعداد شیار، دو نوع نوار رایجتر است: نوار ۷ شیاره و نوار ۹ شیاره. یکی از شیارها، به عنوان شیار کنترل پاریتی به کار می رود. در نوار دو نوع بیت پاریتی[ ۲] وجود دارد:
• بیت پاریتی عرضی یا کاراکتری
• بیت پاریتی طولی
بیت پاریتی عرضی برای هر کاراکتر و بیت پاریتی طولی، برای تعدادی کاراکتر مثلاً به ازای یک بلاک ایجاد می شود.
داده های ذخیره شده روی نوار، در سطح فیزیکی، تعدادی رشته بیتی موازی هستند. چنین دیدی از داده ذخیره شده در سیستم فایل مطرح نیست. به بیان دیگر، از نظر سیستم فایل ( که خود سطوحی دارد ) داده ها در قالب تقسیمات خاصی ذخیره می شوند، هریک با ساختار مشخص ( این تقسیمات عبارتند از: فیلد، رکورد، بلاک، تعدادی بلاک با نام مشخص، فایل و گروه فایلها ) . توجه داریم که فیلد می تواند حاوی یک کاراکتر هم باشد.
تعداد بیت های قابل ضبط در هر اینچ نوار را چگالی[ ۳] گویند. چگالی را با واحد بیت در اینچ ( bpi ) بیان می کنند که با توجه به نحوه نشست کاراکترها روی شیارها، همان بایت در اینچ یا کاراکتر در اینچ است. از جمله چگالی رایج، ۸۰۰bpi و ۱۶۰۰bpi است. البته نوار یا چگالی ۳۲۰۰bpi و ۶۲۵۰bpi و بیشتر نیز وجود دارد.
فضایی است بلااستفاده بین دو گروه کاراکتر ضبط شده، کلمه گروه در اینجا هم به رکورد گفته می شود و هم به بلاک. در صورتی که بین هر دو بلاک باشد به آن گپ بین بلاکها[ ۵] و اگر گپ بین دو رکورد باشد. به آن گپ بین رکوردها[ ۶] می گویند. وجود گپ برای متوقف کردن نوار یا حرکت دوباره آن لازم است؛ زیرا برای آنکه نوک خواندن/ نوشتن بتواند داده ای ذخیره شده را حس کند باید که نوار پس از توقف، به سرعتی مطلوب و یکنواخت موسوم به سرعت حس برسد؛ و در اثناء این مدت تکه ای از نوار از زیرنوک R/W می گذرد، ضمن اینکه در اثناء کاهش سرعت حس تا توقف نیز تکه ای از نوار از زیرنوک رد می شود. این دو تکه نوار همان گپ را تشکیل می دهند و چون این قسمت از نوار در حالت توقف - حرکت با سرعت کمتر از سرعت حس طی می شود، نمی توان داده ای را در این قسمت حس کرد و در نتیجه بلااستفاده ( هرز[ ۷] ) است.
wiki: نوار مغناطیسی