نواحی جغرافیای پرو از لحاظ طبیعی ( اسپانیایی: Regiones geográficas tradicionales del Perú )
زمانی که اسپانیایی ها وارد شدند، آن ها پرو را ( به دلایل سیاسی ) به سه ناحیه تقسیم نمودند:
ناحیه ساحلی ( Costa ( Perú ) ) ، که توسط اقیانوس آرام محدود می شود؛ زمین های مرتفع، که در بلندی های آند ( Andes peruanos ) واقع شده؛ و جنگل که بر روی خور جنگل آمازون ( Amazonía del Perú ) قرار می گیرد.
این کلمات هم اکنون هم در پرو بکار می رود. خاویر پولگار ویدال، جغرافیدانی که حقیقت جغرافیای طبیعی منطقه پرو را برای مدتی طولانی مطالعه نموده است، ایجاد ۸ ناحیه طبیعی را پیشنهاد کرده است. در سال ۱۹۴۱، مجمع عمومی سوم مؤسسه جغرافیا و تاریخ پان آمریکن، این اقدام را تأیید نمود.
این هشت منطقه در پرو عبارتند از:
• چالا| چالا یا ساحل ( یک بیابان در نیمه گرمسیری در ساحل مرکزی و جنوبی، و یک «دشت هموار» در حال تغییر حاره در ساحل شمالی )
• یونگا ( شامل دره های بایر و حاصلخیز نیمه گرمسیری )
• کوئچوا
• سونی یا جالکا
• پونا
• جانکا
• روپا - روپا یا جنگل مرتفع
• اوماگوا یا جنگل پست
قانون اساسی پرو| پانون پرو در سال ۱۹۹۳، منابع طبیعی و بوم سازگان ( اکوسیستم ) را به عنوان میراثی از کشور تعیین کرده است. در سال۱۹۰۰، نظام ملی نواحی طبیعی که مورد پشتیبانی دولت پرو ( SINANPE ) می باشد، ایجاد شد. ماهیت قانون به مؤسسه ملی منابع طبیعی ( IRENA ) بستگی دارد. آن ها نقشه ای از حفاظت و نگهداری میراث تاریخی - فرهنگی و طبیعت نیز تولید نمودند.
این نقشه دارای ۴۹ ناحیه طبیعی ( ٪۱۳ از کل سطح کشور ) است که تحت حفاظت دولت قرار دارد: ۸ پارک ملی، ۸ منطقه حفاظت شده ملی، ۶ مکان مقدس ملی، ۳ مکان وقدس تاریخی، ۴ جنگل ملی، ۶ جنگل حفاظت شده، ۱ منطقه حفاظت شده شهری، دو زمین محصور شکار و ۱۱ ناحیه حفاظت شده ( دیگر ) .
پارک های ملی مکان هایی هستند که در آن ها پوشش گیاهی و جانوری وحشی تحت حفاظت و مراقبت قرار گرفته اند. ( در این مناطق ) بهره برداری ازمنابع طبیعی و اسکان بشری ممنوع است.
• پارک ملی گوتروو، قدیمی ترین پارک ملی پرو می باشد. این پارک در سال ۱۹۶۱ در کاجامارکا ( بخش پرو ) ایجاد شده است. تعدادی غار در این پارک وجود دارد همچون غار سن آندرس، که گوآچارو در آن زندگی می کند - پرنده ای که در معرض خطر انقراض قرار دارد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفزمانی که اسپانیایی ها وارد شدند، آن ها پرو را ( به دلایل سیاسی ) به سه ناحیه تقسیم نمودند:
ناحیه ساحلی ( Costa ( Perú ) ) ، که توسط اقیانوس آرام محدود می شود؛ زمین های مرتفع، که در بلندی های آند ( Andes peruanos ) واقع شده؛ و جنگل که بر روی خور جنگل آمازون ( Amazonía del Perú ) قرار می گیرد.
این کلمات هم اکنون هم در پرو بکار می رود. خاویر پولگار ویدال، جغرافیدانی که حقیقت جغرافیای طبیعی منطقه پرو را برای مدتی طولانی مطالعه نموده است، ایجاد ۸ ناحیه طبیعی را پیشنهاد کرده است. در سال ۱۹۴۱، مجمع عمومی سوم مؤسسه جغرافیا و تاریخ پان آمریکن، این اقدام را تأیید نمود.
این هشت منطقه در پرو عبارتند از:
• چالا| چالا یا ساحل ( یک بیابان در نیمه گرمسیری در ساحل مرکزی و جنوبی، و یک «دشت هموار» در حال تغییر حاره در ساحل شمالی )
• یونگا ( شامل دره های بایر و حاصلخیز نیمه گرمسیری )
• کوئچوا
• سونی یا جالکا
• پونا
• جانکا
• روپا - روپا یا جنگل مرتفع
• اوماگوا یا جنگل پست
قانون اساسی پرو| پانون پرو در سال ۱۹۹۳، منابع طبیعی و بوم سازگان ( اکوسیستم ) را به عنوان میراثی از کشور تعیین کرده است. در سال۱۹۰۰، نظام ملی نواحی طبیعی که مورد پشتیبانی دولت پرو ( SINANPE ) می باشد، ایجاد شد. ماهیت قانون به مؤسسه ملی منابع طبیعی ( IRENA ) بستگی دارد. آن ها نقشه ای از حفاظت و نگهداری میراث تاریخی - فرهنگی و طبیعت نیز تولید نمودند.
این نقشه دارای ۴۹ ناحیه طبیعی ( ٪۱۳ از کل سطح کشور ) است که تحت حفاظت دولت قرار دارد: ۸ پارک ملی، ۸ منطقه حفاظت شده ملی، ۶ مکان مقدس ملی، ۳ مکان وقدس تاریخی، ۴ جنگل ملی، ۶ جنگل حفاظت شده، ۱ منطقه حفاظت شده شهری، دو زمین محصور شکار و ۱۱ ناحیه حفاظت شده ( دیگر ) .
پارک های ملی مکان هایی هستند که در آن ها پوشش گیاهی و جانوری وحشی تحت حفاظت و مراقبت قرار گرفته اند. ( در این مناطق ) بهره برداری ازمنابع طبیعی و اسکان بشری ممنوع است.
• پارک ملی گوتروو، قدیمی ترین پارک ملی پرو می باشد. این پارک در سال ۱۹۶۱ در کاجامارکا ( بخش پرو ) ایجاد شده است. تعدادی غار در این پارک وجود دارد همچون غار سن آندرس، که گوآچارو در آن زندگی می کند - پرنده ای که در معرض خطر انقراض قرار دارد.
