نواب لاهیجی محمدباقر

[ویکی نور] میرزا محمدباقر لاهیجی بن محمد، مشهور به نوّاب، از عالمان بزرگ قرن سیزدهم هجری و هم دوره فتحعلی شاه قاجار بود. وی در حکمت یدی طولا داشت و در نجوم نیز مهارتی بسزا داشته و در تفسیر قرآن واحد زمان خود بوده است. وی از موطن خود لاهیجان به اصفهان مهاجرت کرد. او مدتی به عنوان وزیر از سوی جعفرخان زند منصوب گشت و بعد از وفات جعفرخان به تدریس علوم عقلی مشغول شد. وی به شیراز نیز مسافرت و حرم شاه چراغ را زیارت کرده است. نواب چنان که از شرح نهج البلاغه اش برمی آید، حکیمی عارف بوده است، زیرادر ذیل خطبه هایی که در توحید است، شرح کلامی و فلسفی مفصل و جالبی دارد و در سراسر خطبه ها مشرب عرفانی خود را نشان می دهد.
تحفة الخاقان فی تفسیر القرآن، شرح نهج البلاغه.
درباره لاهیجی بیش از این به اطلاعی دست نیافتیم، علاوه بر این که سال تولد و درگذشت وی نیز دانسته نیست.
نهج البلاغه (شرح نواب لاهیجی) / نوع اثر: کتاب / نقش: شارح
] / نوع اثر: کتاب / نقش: شارح