نواب اَوَدْهْ ( به اردو: اودھ ) عنوان حاکمانی بود که طی سال های ۱۷۲۲ تا ۱۸۵۸ میلادی بر منطقه اوده در شمال هند حکومت می کردند. این خاندان شیعه مذهب بود و به دودمانی ایرانی الاصل از نیشابور تعلق داشتند. بنیانگذار این سلسله سعادت علی خان نیشابوری بود.
... [مشاهده متن کامل]
نواب اوده حاکمان نیمه مستقل در حکومت های جدا شده امپراتوری گورکانی هند پس از مرگ در اورنگ زیب بودند. آن ها با پیشوا، در نبرد بوپال در برابر امپراتوری مراتا، و نبرد کرنال به عنوان درباریان امپراتوری گورکانی جنگیدند.
نواب اوده، همراه با بسیاری دیگر از نواب، به عنوان اعضای اشراف امپراتوری گورکانی در نظر گرفته می شدند. آن ها در نبرد سوم پانی پت به احمدشاه درانی پیوستند و شاه عالم دوم را مجدد به تاج و تخت امپراتوری نشاندند. نواب اوده همچنین در نبرد بکسر و در پی حوادث پس از نبرد پلاسی برای حفظ منافع گورکانیان جنگیدند، دولت اوده در نهایت استقلال خود را از حکومت مغول گورکانی در سال ۱۸۱۸ اعلام کرد.
... [مشاهده متن کامل]
نواب اوده حاکمان نیمه مستقل در حکومت های جدا شده امپراتوری گورکانی هند پس از مرگ در اورنگ زیب بودند. آن ها با پیشوا، در نبرد بوپال در برابر امپراتوری مراتا، و نبرد کرنال به عنوان درباریان امپراتوری گورکانی جنگیدند.
نواب اوده، همراه با بسیاری دیگر از نواب، به عنوان اعضای اشراف امپراتوری گورکانی در نظر گرفته می شدند. آن ها در نبرد سوم پانی پت به احمدشاه درانی پیوستند و شاه عالم دوم را مجدد به تاج و تخت امپراتوری نشاندند. نواب اوده همچنین در نبرد بکسر و در پی حوادث پس از نبرد پلاسی برای حفظ منافع گورکانیان جنگیدند، دولت اوده در نهایت استقلال خود را از حکومت مغول گورکانی در سال ۱۸۱۸ اعلام کرد.
