نوئه

نوئه ( به ژاپنی: 鵺, 鵼 ) یک موجود یا یوکای افسانه ای در فولکلور ژاپنی که گاهی با نام شیمر ژاپنی نیز خوانده می شود. نوئه ترکیبی از چندین حیوان است، او دارای سری همانند میمون، بدنی به شکل راکون ژاپنی، دست و پاهایی به مانند ببر و دمی به شکل مار است. بر طبق افسانه ها نوئه می توانست خود را به شکل ابری سیاه درآورد و پرواز کند و به همین جهت مردم او را موجب بیماری و بدشانسی می پنداشتند.
پرآوازه ترین داستان دربارهٔ نوئه در داستان هیکه از ولایت ستسو، ادبیات کلاسیک قرون وسطی ژاپنی نقل شده است. در تابستان سال ۱۱۵۳، امپراتور کونوئه هر شب کابوس های وحشتناکی می دید تا اینکه بیمار شد. علت بیماری او ابر سیاه رنگی بود که هر روز ساعت دو بامداد بر بالای سقف کاخ پدیدار می شد. در یکی از شب ها، یک سامورایی به نام یوریماسو موناموتو بر روی سقف کاخ کشیک می داد و در لحظه ای که ابر پدیدار شد، تیری به سمت او پرتاب کرد. جنازهٔ نوئه بر روی زمین افتاد و سامورایی آن را در آب های دریای ژاپن غوطه ور ساخت. [ ۱]