نو ساختن. [ ن َ / نُو ت َ ] ( مص مرکب ) تازه بنا کردن. || تعمیر کردن. ( فرهنگ فارسی معین ). || تجدید کردن. تازه کردن : از ایدر به پوزش برِ شاه روچو بینی ورا بندگی ساز نو.فردوسی.
