( نوبرآوردن ) نوبرآوردن. [ ن َ / نُو ب َ وَ دَ ] ( مص مرکب ) میوه نوبر و پیش رس به بازار آوردن یا تحفه بردن نزد کسی. || در تداول ، کنایه از : کاری بدیع و شگرف کردن. ابداع و ابتکار کردن.
فرهنگ فارسی
( نو بر آوردن ) میو. نوبر و پیش رس به بازار آوردن یا تحفه بردن نزد کسی ٠ یا در تداول کنایه از : کاری بدیع و شگرف کردن ٠ ابداع و ابتکار کردن ٠