نهی از عبادات

[ویکی فقه] نهی از عبادات به تعلق نهی به عبادت به دلیل ویژگی خاص آن اطلاق می شود و در علم اصول فقه کاربرد دارد.
نهی از عبادات، مقابل نهی از معاملات بوده و در جایی است که عبادتی به دلیل مبغوض بودنش مورد نهی قرار می گیرد، مانند:نهی از خواندن نماز در مکان غصبی، یا نهی از نماز زن حائض (دعی الصلاة ایام اقرائک).
تعریف عبادت
مراد از عبادت، هر چیزی است که قصد قربت در سقوط آن دخالت دارد(عبادت به معنای اخص) که در مقابل توصلیات می باشد که قصد قربت در سقوط امر آن دخالت ندارد.
نهی متعلق عبادت
نهیی که به عبادت تعلق می گیرد، یا مولوی است و یا ارشادی، و در صورت اول، یا تحریمی است و یا تنزیهی. هر یک از این نهی ها یا به نفس عبادت یا به جزء عبادت یا به وصف عبادت و یا به شرط آن تعلق می گیرد. در مبحث « دلالت نهی بر فساد عبادت» درباره هر یک از این موارد بحث شده است.
نکته
...