نهنگ شکار

دانشنامه عمومی

نهنگان شکار یا نهنگیان تیره ای از نهنگان بی دندان است که دو سرده از نهنگ ها را در بر می گیرد. این تیره با نام «شکارنهنگان» نیز خوانده می شود چرا که بیشتر نهنگان شکار را در خود جای داده، با این حال نهنگ قطبی نیز عضوی از این تیره است.
• راسته آب بازسانان
• زیرراسته آب بازسانان بی دندان: نهنگ های بی دندان
• خانواده نهنگیان
• سرده سرکمانی ها
• نهنگ قطبی، Balaena mysticetus
• نهنگ شکار اطلس شمالی، Eubalaena glacialis
• نهنگ شکار آرام شمالی، Eubalaena japonica
• نهنگ شکار جنوبی، Eubalaena australis
نهنگیان جانوران بزرگی هستند با طولی میان ۱۵ تا ۱۷ متر در بالغ ها. مشخصه های اصلی آن ها فک بالایی باریک و کمان شکلشان است که ظاهری بسیار همانند کمان به دهانشان می دهد. درون دهان به جای دندان صفحه شانه ای وجود دارد که با بهره گیری از آن آب دریا را تصفیه کرده و پس از پاک کردن صفحه های شانه ای با زبانشان، جانداران ریز به دام افتاده همچون سخت پوستان کوچک، به ویژه پاروپایان، و کریل را می بلعند. روش غذا خوردن آن ها بر خلاف روش تغذیه نهنگان بزرگ باله و نهنگ خاکستری است.
سر نهنگیان نسبت به بدنشان بسیار بزرگ است و در مورد نهنگ قطبی نسبت طول سر به کل بدن به ۴۰٪ می رسد. این نهنگ ها باله های کناری کوتاه اما پهنی دارند و فاقد باله پشتی می باشند. [ ۱] سه نهنگ عضو نهنگان شکار از لحاظ جغرافیایی از هم گسسته اند. نهنگ قطبی دارای جثه به نسبت بزرگتر و بدنی به رنگ تاریک یکنواخت تر است. این نهنگ همچنین پینه های کم رنگ روی سر نهنگان شکار را ندارد. [ ۲]
عکس نهنگ شکارعکس نهنگ شکارعکس نهنگ شکارعکس نهنگ شکارعکس نهنگ شکارعکس نهنگ شکار
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

دانشنامه آزاد فارسی

نَهَنگ، شکار (whaling)
نَهَنگ، شکار
نَهَنگ، شکار
نَهَنگ، شکار
انسان حداقل از قرون وسطا شکار نهنگ را آغاز کرد. در آغاز قرن ۲۰ صدها هزار نهنگ وجود داشت، اما با اختراع زوبین ماهیگیری در ۱۸۷۰، و بهینه سازی و ماشینی شدن کشتی ها، نسل چندین گونه نهنگ در آستانه انقراض قرار گرفته است. شکار تجاری نهنگ تقریباً در ۱۹۸۶ متوقف شد، اما نروژ و ژاپن هم چنان به صید تجاری ادامه می دهند. نواحی سنتی شکار نهنگ عبارت اند از سواحل گرینلند و نیوفاوندلند، اما بیشترین شکار در ماه های تابستان در جنوبگان صورت می گیرد. از همه قسمت های نهنگ تقریباً به نحوی استفاده می شود. نهنگ ها را برای تهیۀ روغن نهنگ (از قشر ضخیم چربی زیر پوست به نام پیه نهنگ) شکار و از آن برای تهیه گریس، یا صابون، شمع و مارگارین استفاده می کنند؛ از ذخیره عظیم روغن در سر عنبرماهی در صنعت چرم سازی استفاده می شود؛ و از عنبر آن، مادّه موم شکل در روده های عنبرماهی، که در عطرسازی مصرف می شود. از استخوان نهنگ شکم بند و بُرس و مسواک ساخته می شود؛ در حال حاضر، جایگزین های مصنوعی همه این فرآورده ها موجود است. از نهنگ غذای حیوانات خانگی در امریکا و اروپا تهیه می شود و خوراک نهنگ در ژاپن علاقه مندان بسیار دارد. گوشت و آرد استخوان آن به مصرف تهیه کود شیمیایی می رسد.
تاریخچه: شکار نهنگ از دیرباز رواج داشته، نروژی ها و باسک ها از قرن ۹م نهنگ شکار می کردند؛ روس ها و ژاپنی ها از شکارچیان اصلی نهنگ به شمار می رفتند. در ۱۸۷۰، فوین نروژی زوبین ماهی گیری را اختراع کرد و در شکار نهنگ انقلاب برپا کرد. زوبین را با تفنگ وارد قسمت حیاتی حیوان می کردند. زوبین برقی نیز از ۱۹۴۹ به کار برده شده است که جریان برق را برای فلج کردن یا کشتن حیوان عبور می دهد.
تدابیر حفاظتِ محیط زیست. کمیسیون بین المللی شکار نهنگ (IWE) در ۱۹۴۶ برای تحمیل سهمیه بندی در شکار نهنگ تأسیس شد. تا دهه ۱۹۷۰ که نگرانی جهانی از انقراض نهنگ بالا گرفت کمیسیون موفقیت چندانی نداشت. تا پایان دهه ۱۹۸۰، ۹۰درصد از نهنگ های آبی، باله، گوژپشت و عنبرماهی نابود شده بودند، و میزان اندک تولیدمثل آن ها بدان معنا است که افزایش جمعیت آن ها به کُندی صورت می گیرد. پس از ۱۹۸۶ فقط ایسلند، ژاپن، نروژ و اتحاد شوروی به شکار محدود نهنگ برای «مقاصد علمی» ادامه دادند و پیشنهادهای ژاپن، نروژ و اتحاد شوروی برای شکار بیشتر علمی نهنگ از سوی کمیسیون در ۱۹۹۰ ردّ شد و نروژ، گرینلند، جزایر فارو و ایسلند باشگاه نهنگ جداگانه ای تشکیل دادند. در ۱۹۹۱، ژاپن که بارها به صید تجاری نهنگ متهم شده بود، آخرین ضیافت نهنگ را برپا کرد و سپس مقررات کمیسیون بین المللی شکار نهنگ را به اجرا گذاشت. آی دبلیو سی در ۱۹۹۲ روند مدیریت اصلاح شده (RMP) را به عنوان اساس جدیدی برای قانونمند کردن بهره برداری از نهنگ اعلام کرد. در ۱۹۹۴ فاش شد که ناوگان و صید نهنگ شوروی به مدت بیش از ۴۰ سال روشمندانه به کشتار نهنگ های حفاظت شده پرداخته و بیش از ۹۰درصد بیشتر از سهمیه خود صید کرده است که این افشاگری موجب بازنگری در شمار باقی مانده نهنگ ها شد. تصمیم آی دبلیو سی درمه ۱۹۹۴ در مورد ایجاد اقیانوس جنوبی حافظت شده نهنگ از حمایت ۲۳ کشور عضو برخوردار شد؛ ژاپن رأی مخالف، و نروژ رأی ممتنع دادند. کمیسیون بین المللی صید نهنگ، در نشست آدلائید، استرالیا، در ژوییه ۲۰۰۰ به پیشنهاد منع شکار نهنگ در جنوب اقیانوس آرام رأی مخالف داد. پیشنهاد ممنوعیت را استرالیا و نیوزیلند مشترکاً ارائه داده بودند. ژاپن که در سال، حدود ۵۰۰ نهنگ مینک دار شکار می کند، مخالف اصلی پیشنهاد بود.

پیشنهاد کاربران

نهنگ شکار ، نهنگیان. ( به انگلیسی right whale به معنای تحت اللفظی نهنگ مناسب شکار. این نهنگه ها را بخاطر ارزشمندی، کندی حرکت و آسانی شکار و روی آب ماندن بر سطح آب پس از صید چنین نامیده اند به علت همین خصایص در معرض انقراضند ) . نهنگیان تیره ای از نهنگان بی دندان است که دو سرده از نهنگ ها را در بر می گیرد. این تیره با نام «شکارنهنگان» نیز خوانده می شود چرا که بیشتر نهنگان شکار را در خود جای داده، با این حال نهنگ قطبی نیز عضوی از این تیره است.
...
[مشاهده متن کامل]

رده بندی
راسته آب بازسانان
زیرراسته آب بازسانان بی دندان: نهنگ های بی دندان
خانواده نهنگیان
سرده سرکمانی ها
نهنگ قطبی، Balaena mysticetus
سرده نهنگان شکار: Right whale
نهنگ شکار اطلس شمالی، Eubalaena glacialis
نهنگ شکار آرام شمالی، Eubalaena japonica
نهنگ شکار جنوبی، Eubalaena australis
نهنگیان جانوران بزرگی هستند با طولی میان ۱۵ تا ۱۷ متر در بالغ ها. مشخصه های اصلی آن ها فک بالایی باریک و کمان شکلشان است که ظاهری بسیار همانند کمان به دهانشان می دهد. درون دهان به جای دندان صفحه شانه ای وجود دارد که با بهره گیری از آن آب دریا را تصفیه کرده و پس از پاک کردن صفحه های شانه ای با زبانشان، جانداران ریز به دام افتاده همچون سخت پوستان کوچک، به ویژه پاروپایان، و کریل را می بلعند. روش غذا خوردن آن ها بر خلاف روش تغذیه نهنگان بزرگ باله و نهنگ خاکستری است.
سر نهنگیان نسبت به بدنشان بسیار بزرگ است و در مورد نهنگ قطبی نسبت طول سر به کل بدن به ۴۰٪ می رسد. این نهنگ ها باله های کناری کوتاه اما پهنی دارند و فاقد باله پشتی می باشند. [۱] سه نهنگ عضو نهنگان شکار از لحاظ جغرافیایی از هم گسسته اند. نهنگ قطبی دارای جثه به نسبت بزرگتر و بدنی به رنگ تاریک یکنواخت تر است. این نهنگ همچنین پینه های کم رنگ روی سر نهنگان شکار را ندارد. [۲]
منابع
پرش به بالا ↑ Gaskin, David E. ( ۱۹۸۴ ) . The Encyclopedia of Mammals. New York: Facts on File. ۲۳۰ - ۲۳۵. ISBN 0 - 87196 - 871 - 1.
پرش به بالا ↑ Shirihai H. , Jarrett B. ( ۲۰۰۶ ) . Dolphins and other Marine Mammals of the World. Princeton University Press. ۳۴. ISBN 978 - 0 - 691 - 12757 - 6.
[نمایش] ن ب و
گونه های زندهٔ آب بازسانان
رده ها: آب بازسانان بی دندانپستانداران آمریکای شمالیپستانداران اروپاپستانداران ژاپنتیره های پستاندارانشکارنهنگانگونه های در معرض خطر
ویکی پدیا با اندکی آرایش و پیرایش

بپرس