نهضت مقاومت ملی ایران

دانشنامه آزاد فارسی

نهضت مقاومت ملّی ایران
تشکل سیاسی برای مقابله با دولت ناشی از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ش، متشکل از احزاب جبهۀ ملی و شخصیت های ملی و مذهبی و برخی از روحانیان. نام سازمان برگرفته از نهضت مقاومت ملی فرانسویان در جنگ جهانی دوم علیه اشغالگران آلمانی بود. بنیادگذاران و رهبران اصلی نهضت مقاومت ملی آیت الله سیدرضا زنجانی ، آیت الله سیدمحمود طالقانی ، دکتر یدالله سحابی ، مهندس مهدی بازرگان و رحیم عطایی و احزاب تشکیل دهندۀ جبهۀ ملی شامل حزب ایران ، حزب ملت ایران ، حزب زحمتکشان ملت ایران (نیروی سوم )، و جمعیت آزادی مردم ایران (با نام جدید حزب مردم ایران) بودند و نمایندگانی از آن ها کمیتۀ بین الاحزاب نهضت مقاومت را برای هماهنگی و سازماندهی فعالیت های نهضت تشکیل دادند. نهضت مقاومت ملی شامل چندین کمیته ، ازجمله کمیتۀ تبلیغات و انتشارات، بود و نشریۀ راه مصدق را مخفیانه چاپ و توزیع می کرد. نهضت مقاومت ملی درطی حدود چهار سال فعالیت خود به عنوان یکی از چند سازمان فعال در برابر دیکتاتوری حاکم بر کشور موفق شد در سازماندهی اعتصابات و تظاهرات ، افشای رژیم کودتا و حفظ روحیۀ مقاومت و ایستادگی در برابر کودتاچیان نقش فعالی ایفا کند. سران نهضت از راه های گوناگون توانستند اعتراض و مخالفت خود را به عقد قرارداد با کنسرسیوم نفت به گوش همه برسانند. نهضت مقاومت ملی، علاوه بر تهران ، در برخی شهرهای دیگر کشور نیز فعال بود. سرانجام با پیگردها و دستگیری های گستردۀ رهبران و اعضای نهضت در سال ۱۳۳۶، فعالیت های نهضت مقاومت ملی متوقف شد. برخی از فعالان و اعضای شاخص نهضت مقاومت ملی در سال ۱۳۴۰ش «نهضت آزادی ایران «را تشکیل دادند.

پیشنهاد کاربران