نهداء

لغت نامه دهخدا

نهداء. [ ن َ ] ( ع ص ، اِ ) ریگ توده بلند. ( منتهی الارب ). رملة مشرفه. ( اقرب الموارد ) ( متن اللغة ).

نهداء. [ ن َ ] ( ع ص ) دختر پستان برآمده. ( ناظم الاطباء ). ج ، نُهد.

پیشنهاد کاربران

بپرس