نهبی
لغت نامه دهخدا
نهبی. [ ن َ با ] ( ع اِمص ) غارتگری. ( منتهی الارب ). رجوع به نُهبی ̍ شود.
نهبی. [ ن ُ با ] ( ع اِمص ) غارتگری. ( منتهی الارب ). اخذمال به قهر. ( از متن اللغة ). اسم است نهب را. نهبة. نُهَّیبی ̍. نُهَیبی ̍. ( از متن اللغة ) ( از اقرب الموارد ). رجوع به نهبة شود. || اسم است انتهاب را. ( از متن اللغة ). اسم است منهوب را. ( از اقرب الموارد ). نُهَّیبی ̍. نُهَیبی ̍. ( متن اللغة ) ( اقرب الموارد ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید