نهبوغ

لغت نامه دهخدا

نهبوغ. [ ن ُ ] ( ع اِ ) دونی. کشتی ای است دریائی دراز تیزرو، آن را دونیچ نیز گویند معرب دونی. ( از منتهی الارب ). سفینه طویل تندرو و سبک سیر از سفاین بحری ، آن را بدان جهت نهبوغ گویند که شباهت دارد به پرنده ای به همین نام. ( از متن اللغة ). || نام مرغی است. ( از منتهی الارب ). طایری است. ( از متن اللغة ). نام مرغی است که دونیج نیز گویند. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ معین

(نُ ) [ ع . ] (اِ. ) نوعی کشتی دراز تندرو.

پیشنهاد کاربران

بپرس