نهامه

لغت نامه دهخدا

( نهامة ) نهامة. [ ن َ م َ ] ( ع مص ) نیک آزمند گردیدن به طعام و پر نگردیدن چشم بسیارخوار و سیر نشدن. ( از منتهی الارب ). نهم. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). رجوع به نَهم شود.

نهامة. [ ن َهَْ ها م َ ] ( ع اِ ) شیر بیشه. ( منتهی الارب ). اسد. ( اقرب الموارد ) ( معجم متن اللغة ). نَهّام. || ( ص ) پرخوار. ( ناظم الاطباء ). رجوع به نَهم شود. || تأنیث نهام است. ( اقرب الموارد ). رجوع به نَهّام و نَهم شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس