نهاله جا ی

لغت نامه دهخدا

نهاله جای. [ ن ِ / ن َ ل َ / ل ِ ] ( اِ مرکب ) شکارگاه. رجوع به نهاله گاه شود : سخت نیکو شکاری رفت با فوجی نشاط کردند بر نهاله جای. ( تاریخ بیهقی ص 534 ).

فرهنگ فارسی

( نهاله جا ی ) (اسم ) ۱ - کیمنگاه صیاد. ۲ - شکار گاه : (( امیر بشکار ژه رفت... و سخت نیکو شکاری رفت و نشاط کردند بر نهاله جای و شراب خوردند ... ) )

پیشنهاد کاربران

بپرس