نهاض

لغت نامه دهخدا

نهاض. [ ن ُ / ن ِ ] ( ع اِ ) نهاض الطریق ؛ بلندی های راه و عقبه های آن. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( متن اللغة ) ( المنجد ). || ج ِ نهضة. ( از المنجد ) ( از متن اللغة ).رجوع به نهضة شود. || سرعت. ( المنجد ) ( متن اللغة ). || ( مص ) مقاومت کردن با هم و برابری نمودن در جنگ. ( آنندراج ). رجوع به مناهضة شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس