نهاره. [ ن َ رَ / رِ ] ( اِ ) ناهاری. طعامی اندک که بدان ناشتا کنند. ( برهان قاطع ) ( آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ).
فرهنگ فارسی
(صفت اسم ) چیزی که مرد ناهار ( گرسنه ) بخورد ( رشیدی ) : طعام اندکی که بدان ناشتا کنند : (( من دوش بکف داشتم آن زلف همه شب وز دو لب او کرده ام امروز نهاری . ) ) توضیح السامی فی الاسامی در معنی الهنه و السلفه و اللهجه (( نهاری ) ) را آورده .
