نهارخانه

لغت نامه دهخدا

نهارخانه. [ ن َ ن َ / ن ِ ] ( اِ مرکب ) سفره خانه. اطاق برای صرف طعام در مدرسه و امثال آن. ( یادداشت مؤلف ). نهارخوری.

پیشنهاد کاربران

نهارخانه ؛ جای نهار خوردن. جایی که در آنجا مردم غذای ظهر خود را صرف میکنند.
- || مهمانخانه ای که فقط غذای ظهر دارد. رستورانی که فقط در ظهرها دایر است. رجوع به ناهارخانه شود.

بپرس