نهاب. [ ن ِ ] ( ع اِ ) ج ِ نهب. رجوع به نهب به معنی غنیمت و نیز به معنی حمله شود. || غارت. ( فرهنگ فارسی معین ). || ( مص ) غارت کردن. ( غیاث اللغات ) ( آنندراج ) ( فرهنگ فارسی معین ) : عامل وی آمده کامد یوم الظفر ای ملکان الغزا ای ثقلین النهاب.
۱ - ( مصدر ) غارت کردن ( غیاث ) . ۲ - ( اسم ) غارت : (( ... همه در معرض قتل و اسر و در نهاب نهب و فتک ... ) ) ( جومع الحکایات ۳ ) ۲ : ۱ - ( اسم ) جمع نهب : الف - غنیمتها . ب - حمله ها . توضیح بنظر می آید که در فارسی گاه بصورت مفرد آید : (( زین نکویان یکی زروی عتاب پشت غم را خمی دهد زنهاب . ) ) ( حدیقه . مد. ۳۵۷ )