نمیص. [ ن َ ] ( ع ص ، اِ ) علف که ستور از دهان برکنده گذارد، یا گیاهی که بعد از خوردن روید. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). گیاهی که بعد از خوردن وی بازروید. ( فرهنگ خطی ). || گیاهی که پس از خوردن ستور دوباره سبز گردد. ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || علفی که ستور بادهن برکنده باشد. ( ناظم الاطباء ) ( از متن اللغة ) ( ازاقرب الموارد ). || برچیده. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). منتوف. ( متن اللغة ) ( از اقرب الموارد ).
