نمکزی

لغت نامه دهخدا

نمکزی. [ ن َ م َ ] ( اِ ) حلوائی است که آن را از آرد و شکر با عسل و دوشاب پزند و مغز گردکان و بادام و پسته و امثال آن داخل کنندو قند سوده و مشک و گلاب بر آن پاشند و خورند و بعضی گویند میوه های خشک شده داخل کنند. ( برهان قاطع ). و رجوع به رشیدی و آنندراج و انجمن آرا شود :
آتشین رویم ز حلوای شکر
وز نمکزی می رود دودم به سر.
بسحاق.
کاینک از صحن حلاوات برون می آید
کاک و فرنی و نمکزی ز بر شیرین کار.
بسحاق.

فرهنگ عمید

نوعی حلوا که با آرد و شکر طبخ کنند و مغز گردو و بادام و پسته در آن بریزند.

پیشنهاد کاربران

بپرس