چون بیابان سوخته رویش ز اشک شور گرم
چون به تابستان نمک زار بیابان آمده.
خاقانی.
گر نمک زاری شود گیتی به جاست با جراحت های خندان می روم.
طالب ( از آنندراج ).
نروید سبزه در هر جا نمک زاری است حیرانم که خط چون سبز و خرم می کند لعل لب او را.
کلیم ( از آنندراج ).
|| کان و معدن نمک. ( ناظم الاطباء ).