نمک خواره. [ ن َ م َ خوا/ خا رَ / رِ ] ( نف مرکب ) نمک خوار. نمک پرورده. که نمک کسی را خورد و از نعمت او متنعم شود : چه شورش فکندند در انجمن نمک خوارگان نمکدان شکن.
قدسی ( از آنندراج ).
فرهنگ فارسی
( صفت ) ۱- کسی که نان و نمک دیگری را خورده . ۲ - دو یاچند تن که با هم نان و نمک خورده باشند .
