نمونه سازی سریع ( به انگلیسی: Rapid prototyping ) مجموعه ای از تکنیک های ساخت سریع نمونه اولیه یک مدل سه - بعدی ساخته شده توسط CAD یا طرح رایانه ای می باشد. [ ۱] ساخت این قطعه معمولاً توسط پرینترهای سه بعدی یا «فرایند ساخت افزودنی» انجام می شود.
برای آن که بتوان در سطح جهانی قابلیت رقابت داشت، کمپانی ها به طور ممتد تحت فشار برای ارائه محصولات و فرایندهای جدید به بازار مصرف در زمان کوتاه تر و در عین حال با کیفیت و عملکرد بالاتر هستند. آنچه که از اهمیت ویژه ای برخوردار است، اطمینان از انطباق دقیق قطعات برای تولید یک محصول جدید و حصول مشخصه های اولیه آن در کوتاه ترین زمان ممکن می باشد. این انتظارات با بکارگیری روش های سنتی که در طی سال ها، حداکثر توان خود را نشان داده اند، امکان پذیر نیست و مستلزم به خدمت گرفتن فناوری های پیشرفته ساخت جهت افزایش قابلیت، کیفیت و سرعت است. یکی از این فناوری ها نمونه سازی سریع یا "Rapid Prototyping" می باشد.
اولین تکنیک برای نمونه سازی سریع در اواخر دههٔ ۱۹۸۰ در دسترس قرار گرفت و در تولید مدل ها و قطعات نمونه از آن استفاده شد.
این روش از اولین روشهای نمونه سازی است. در این سیستم، ساخت از پایین ترین لایه مدل آغاز می گردد. در این روش لایه ها از تابش اشعه ( گاما ) بر روی سطحی از رزین مایع حساس به نور تشکیل می شوند. پس از ساخت لایه اول، پلتفرم به اندازه ضخامت لایه پایین می رود و تیغه پوشش دهنده سطح مایع را هماهنگ و ضخامت آن را به طور یکسان تنظیم می کند. با تابش اشعه لیزر به رزین مایع لایه دوم نیز جامد شده و به لایه اول متصل می شود. بقیه لایه ها نیز به همین ترتیب ایجاد می شود تا قطعه تکمیل گردد. پس از اتمام ساخت قطعه با دقت از روی پلتفرم برداشته شده و رزین مایع روی سطح آن توسط یک حلال مناسب شسته می شود. پس از این کار عملیات پخت نهایی ( جامد سازی ) در یک کوره روی مدل یا قطعه انجام می شود. موادی که در این روش برای ساخت مدل ها به کار می روند، دامنه وسیعی از پلیمرهای حساس به نور از قبیل پلیمرهای شفاف، ضدآب و رزین های نرم می باشند.
• این فرایند بالاترین کیفیت سطح را برای ما به وجود می آورد.
• سرویس دهی خوب به کاربر
• دارای حجم های ساخت متفاوت است
• دقت بالا
• دامنه وسیع مواد
• نیاز به پخت نهایی برای جامد شدن کامل
• نیاز به پردازش مثل جدا کردن تکیه گاه و مواد زائد از قطعه
• نیاز به تکیه گاه
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبرای آن که بتوان در سطح جهانی قابلیت رقابت داشت، کمپانی ها به طور ممتد تحت فشار برای ارائه محصولات و فرایندهای جدید به بازار مصرف در زمان کوتاه تر و در عین حال با کیفیت و عملکرد بالاتر هستند. آنچه که از اهمیت ویژه ای برخوردار است، اطمینان از انطباق دقیق قطعات برای تولید یک محصول جدید و حصول مشخصه های اولیه آن در کوتاه ترین زمان ممکن می باشد. این انتظارات با بکارگیری روش های سنتی که در طی سال ها، حداکثر توان خود را نشان داده اند، امکان پذیر نیست و مستلزم به خدمت گرفتن فناوری های پیشرفته ساخت جهت افزایش قابلیت، کیفیت و سرعت است. یکی از این فناوری ها نمونه سازی سریع یا "Rapid Prototyping" می باشد.
اولین تکنیک برای نمونه سازی سریع در اواخر دههٔ ۱۹۸۰ در دسترس قرار گرفت و در تولید مدل ها و قطعات نمونه از آن استفاده شد.
این روش از اولین روشهای نمونه سازی است. در این سیستم، ساخت از پایین ترین لایه مدل آغاز می گردد. در این روش لایه ها از تابش اشعه ( گاما ) بر روی سطحی از رزین مایع حساس به نور تشکیل می شوند. پس از ساخت لایه اول، پلتفرم به اندازه ضخامت لایه پایین می رود و تیغه پوشش دهنده سطح مایع را هماهنگ و ضخامت آن را به طور یکسان تنظیم می کند. با تابش اشعه لیزر به رزین مایع لایه دوم نیز جامد شده و به لایه اول متصل می شود. بقیه لایه ها نیز به همین ترتیب ایجاد می شود تا قطعه تکمیل گردد. پس از اتمام ساخت قطعه با دقت از روی پلتفرم برداشته شده و رزین مایع روی سطح آن توسط یک حلال مناسب شسته می شود. پس از این کار عملیات پخت نهایی ( جامد سازی ) در یک کوره روی مدل یا قطعه انجام می شود. موادی که در این روش برای ساخت مدل ها به کار می روند، دامنه وسیعی از پلیمرهای حساس به نور از قبیل پلیمرهای شفاف، ضدآب و رزین های نرم می باشند.
• این فرایند بالاترین کیفیت سطح را برای ما به وجود می آورد.
• سرویس دهی خوب به کاربر
• دارای حجم های ساخت متفاوت است
• دقت بالا
• دامنه وسیع مواد
• نیاز به پخت نهایی برای جامد شدن کامل
• نیاز به پردازش مثل جدا کردن تکیه گاه و مواد زائد از قطعه
• نیاز به تکیه گاه
wiki: نمونه سازی سریع