در الکترونیک، یک مدار نمونه بردار و نگهدار ( Sample and hold ) ( همچنین به عنوان نمونه دنباله نیز شناخته می شود ) یک دستگاه آنالوگ است که نمونه ( ضبط، گرفتن ) ولتاژی از یک سیگنال آنالوگ که به طور مداوم تغییر می کند، مقدار آن را در سطح ثابتی برای حداقل مدت زمان معین شده ( قفل، انجماد ) نگه می دارد. مدارهای نمونه بردار و نگهدار و آشکارساز قله ادوات حافظه آنالوگ ابتدایی هستند. آن ها به طور معمول در مبدل های آنالوگ به دیجیتال مورد استفاده قرار می گیرند تا تغییرات سیگنال ورودی که می تواند فرایند تبدیل را خراب کند از بین ببرد. [ ۱] آن ها همچنین در موسیقی الکترونیکی مورد استفاده قرار می گیرند، به عنوان مثال برای برقراری ارتباط کیفیت تصادفی برای نت های پیاپی پخش شده.
یک مدار نمونه بردار و نگه دار معمولی، بار الکتریکی را در یک خازن ذخیره می کند و حداقل دارای یک قطعه کلیدزنی مانند کلید فِت ( ترانزیستور اثر میدانی ) و به طور معمول یک تقویت کننده عملیاتی است. [ ۲] برای نمونه برداری از سیگنال ورودی، کلید، خازن را به خروجی تقویت کننده بافر متصل می کند. تقویت کننده بافر خازن را شارژ یا تخلیه می کند به طوری که ولتاژ دو سر خازن عملاً برابر یا متناسب با ولتاژ ورودی است. در حالت نگهداری کلید خازن را از بافر جدا می کند. خازن به طور دائم توسط جریان های نشتی خود و جریان های بار قابل استفاده تخلیه می شود، که باعث می شود مدار ذاتاً فرار باشد، اما از دست دادن ولتاژ ( افت ولتاژ ) در مدت زمان نگهداری مشخص شده در حاشیه خطای قابل قبول باقی می ماند.
برای ثابت نگه داشتن ولتاژ ورودی، تا حد امکان، لازم است که خازن نشت بسیار کمی داشته باشد، و آن تا حد قابل توجهی بارگذاری نشود که یک امپدانس ورودی بسیار بالا نیاز دارد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفیک مدار نمونه بردار و نگه دار معمولی، بار الکتریکی را در یک خازن ذخیره می کند و حداقل دارای یک قطعه کلیدزنی مانند کلید فِت ( ترانزیستور اثر میدانی ) و به طور معمول یک تقویت کننده عملیاتی است. [ ۲] برای نمونه برداری از سیگنال ورودی، کلید، خازن را به خروجی تقویت کننده بافر متصل می کند. تقویت کننده بافر خازن را شارژ یا تخلیه می کند به طوری که ولتاژ دو سر خازن عملاً برابر یا متناسب با ولتاژ ورودی است. در حالت نگهداری کلید خازن را از بافر جدا می کند. خازن به طور دائم توسط جریان های نشتی خود و جریان های بار قابل استفاده تخلیه می شود، که باعث می شود مدار ذاتاً فرار باشد، اما از دست دادن ولتاژ ( افت ولتاژ ) در مدت زمان نگهداری مشخص شده در حاشیه خطای قابل قبول باقی می ماند.
برای ثابت نگه داشتن ولتاژ ورودی، تا حد امکان، لازم است که خازن نشت بسیار کمی داشته باشد، و آن تا حد قابل توجهی بارگذاری نشود که یک امپدانس ورودی بسیار بالا نیاز دارد.
wiki: نمونه بردار و نگهدار