نمودار ارتفاع - سرعت بالگرد ( به انگلیسی: Helicopter height–velocity diagram ) که در اداره هوانوردی فدرال به «نمودار ارتفاع - سرعت» و همچنین با نام «منحنی اچ وی» ( H/V curve ) شناخته می شود، یک شیوه نامهٔ امنیتی است که شرایط پرواز امن و ناامن را بسته به نوع هر بالگرد در یک برگه در اختیار خلبان قرار می دهد. پرواز در ناحیهٔ هاشور زده از این نمودار ممکن است مرگبار باشد و امکان از دست رفتن موتور یا گیربکس یا سقوط با برخورد سخت به زمین وجود دارد؛ از این رو به آن لقب منحنی مرگ داده اند. [ ۱]
نمودار ارتفاع - سرعت، ترکیبی از دو کمیت ارتفاع و سرعت است تا در صورت نیاز به فرود اضطراری، خلبان فرصت کافی را در اختیار داشته باشد. انجام پرواز در بازهٔ هاشور زدهٔ این نمودار برای خلبان و سرنشینان خطرناک است. زیرا ممکن است خلبان فرصت کافی برای ورود به فاز خودگردی در آن شرایط از پرواز را نداشته باشد؛[ ۲] نمودار ارتفاع - سرعت یک دستور دربارهٔ شیوهٔ درست برخاستن از زمین نیز دارد و نشان می دهد که خلبان بالگرد باید چگونه از ارتفاع صفر و سرعت صفر برخیزد و به حالت پرواز کروز برسد.
برای نمونهٔ بی خطر، شرایطی را تصور می کنیم که بالگرد اندکی پیش از فرود در ارتفاع حدوداً ۱٫۵ متری از سطح زمین، موتور خود را از دست می دهد. در این لحظه خلبان می تواند با پایین آوردن اهرم کلکتیو، تکانه زاویه ای را به نیروی برآر تبدیل کند تا این ۱/۵ متر را به سلامت به سوی پایین حرکت کند و فرودی نرم داشته باشد. متقابلاً اگر موتور در این لحظه از کار بیفتند، از دست رفتن کامل توان موتور و فرود سخت از ارتفاع ۱٫۵ متری می تواند نیز اندکی خرابی به بار خواهد آورد و احتمالاً جان سرنشینان به خطر نخواهد افتاد. بالگردهای دوموتوره که توان پرواز با یک موتور را دارند، در چنین شرایطی به مشکل برنمی خورند و درصورت از دست رفتن یک موتور، موتور دوم آن بالگرد را به صورت عادی بر زمین می نشاند. [ ۳]
در یک حالت خطرناک، برای نمونه شرایطی را فرض می کنیم که سرعت بالگرد رو به افزایش است ولی ارتفاع آن افزایش نمی یابد، اگر نقص موتوری یا شرایط اضطراری پیش بیاید، خلبان فرصت کافی برای پاشنه نشینی نخواهد داشت تا از برخورد سخت با زمین جلوگیری نماید؛ بنابراین بالگرد به زمین خواهد خورد که در این صورت اسکید _تیرک های فرود بالگرد ) به زمین گیر خواهد کرد و بالگرد پس از چپ کردن، بر روی زمین می غلتد و متلاشی می شود؛ بنابراین خلبان باید در سرعتهای بالا، ارتفاع خود را نیز افزایش دهد تا فرصت کافی برای پاشنه نشینی داشته باشد. به همین دلیل است که در سمت راست ناحیهٔ هاشور زده در نمودار، یک گرادیان کم عمق دیده می شود. درحالت خودگردی در نزدیکی زمین، اگر سرعت زیاد باشد و بالگرد وارد نمودار مرگ شود، برای جلوگیری از برخورد سخت و غلتیدن بر روی زمین، خلبان می تواند با تکنیک پاشنه نشینی، سرعت مازاد را به ارتفاع گیری تبدیل کند و از آن برای افزایش دور ملخ بهره ببرد. [ ۴] [ ۱] به این منظور باید با کشیدن سکان ( سایکلیک ) به سمت عقب، همانند یک خلبان هواپیما عمل کند تا بالگرد فرود سختی نداشته باشد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفنمودار ارتفاع - سرعت، ترکیبی از دو کمیت ارتفاع و سرعت است تا در صورت نیاز به فرود اضطراری، خلبان فرصت کافی را در اختیار داشته باشد. انجام پرواز در بازهٔ هاشور زدهٔ این نمودار برای خلبان و سرنشینان خطرناک است. زیرا ممکن است خلبان فرصت کافی برای ورود به فاز خودگردی در آن شرایط از پرواز را نداشته باشد؛[ ۲] نمودار ارتفاع - سرعت یک دستور دربارهٔ شیوهٔ درست برخاستن از زمین نیز دارد و نشان می دهد که خلبان بالگرد باید چگونه از ارتفاع صفر و سرعت صفر برخیزد و به حالت پرواز کروز برسد.
برای نمونهٔ بی خطر، شرایطی را تصور می کنیم که بالگرد اندکی پیش از فرود در ارتفاع حدوداً ۱٫۵ متری از سطح زمین، موتور خود را از دست می دهد. در این لحظه خلبان می تواند با پایین آوردن اهرم کلکتیو، تکانه زاویه ای را به نیروی برآر تبدیل کند تا این ۱/۵ متر را به سلامت به سوی پایین حرکت کند و فرودی نرم داشته باشد. متقابلاً اگر موتور در این لحظه از کار بیفتند، از دست رفتن کامل توان موتور و فرود سخت از ارتفاع ۱٫۵ متری می تواند نیز اندکی خرابی به بار خواهد آورد و احتمالاً جان سرنشینان به خطر نخواهد افتاد. بالگردهای دوموتوره که توان پرواز با یک موتور را دارند، در چنین شرایطی به مشکل برنمی خورند و درصورت از دست رفتن یک موتور، موتور دوم آن بالگرد را به صورت عادی بر زمین می نشاند. [ ۳]
در یک حالت خطرناک، برای نمونه شرایطی را فرض می کنیم که سرعت بالگرد رو به افزایش است ولی ارتفاع آن افزایش نمی یابد، اگر نقص موتوری یا شرایط اضطراری پیش بیاید، خلبان فرصت کافی برای پاشنه نشینی نخواهد داشت تا از برخورد سخت با زمین جلوگیری نماید؛ بنابراین بالگرد به زمین خواهد خورد که در این صورت اسکید _تیرک های فرود بالگرد ) به زمین گیر خواهد کرد و بالگرد پس از چپ کردن، بر روی زمین می غلتد و متلاشی می شود؛ بنابراین خلبان باید در سرعتهای بالا، ارتفاع خود را نیز افزایش دهد تا فرصت کافی برای پاشنه نشینی داشته باشد. به همین دلیل است که در سمت راست ناحیهٔ هاشور زده در نمودار، یک گرادیان کم عمق دیده می شود. درحالت خودگردی در نزدیکی زمین، اگر سرعت زیاد باشد و بالگرد وارد نمودار مرگ شود، برای جلوگیری از برخورد سخت و غلتیدن بر روی زمین، خلبان می تواند با تکنیک پاشنه نشینی، سرعت مازاد را به ارتفاع گیری تبدیل کند و از آن برای افزایش دور ملخ بهره ببرد. [ ۴] [ ۱] به این منظور باید با کشیدن سکان ( سایکلیک ) به سمت عقب، همانند یک خلبان هواپیما عمل کند تا بالگرد فرود سختی نداشته باشد.
