نمص
لغت نامه دهخدا
نمص. [ ن َ م َ ] ( ع اِمص ) باریکی و تنکی موی چنانچه پر ریزه زرد چوزه ماند. ( منتهی الارب ). رقیق و کم پشت و ظریف و باریک بودن موی . ( از متن اللغة ) ( از اقرب الموارد ). || کمی موی. ( منتهی الارب ). تنکی و کمی موی. ( ناظم الاطباء ). || ( اِ ) پر کوتاه ریزه. ( منتهی الارب ). پرهای کوتاه. ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). موی ریزه شبیه به پرز و موهای نرم و نازک شبیه به پرهای زرد چوزه مرغ. || موهای نرم و باریک ابرو. ( ناظم الاطباء ). || گیاهی است که از آن طبق ها و سرپوش ها سازند. نِمْص. ( منتهی الارب ). و رجوع به اقرب الموارد شود.
نمص. [ ن ُ م ُ ] ( ع اِ ) ج ِ نُماص. رجوع به نُماص شود.
نمص. [ ن ِ ] ( ع اِ ) گیاهی است که از آن طبق ها و سرپوش ها سازند. نَمَص. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). رجوع به نَمَص شود.
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید